Mozambique highlights – our top 5

Mozambique has long been on our bucket list and after spending one month in this beautiful country with the most amazing stretch of coastline ever, we know why! Mozambique has been in the news a lot lately, and unfortunately that hasn’t done this country any good. Yes there is a conflict going on in the North of Mozambique but do you know how big this country is !? Although we would have loved to visit this northern part of the country too, there was enough left to see and do. So here’s our top 5 of things you should do in Mozambique, most of them with kids.

  1. Swimming with dolphins

This has to be our number one! What an amazing experience to swim with dolphins in their natural habitat in the Mozambican waters of Ponta do Ouro. A big part of the coastline of Ponta do Ouro is a marine reserve protected area, so there’s no mass fishing. The dolphins of Ponta, as they are called by Dolphin Encounters Research center, are researched by Angie and her collegians for over 25 years. Therefore, this company is in our opinion the best one to go with for a swim with dolphins, making this an edutourism activity. They know where are the best chances of finding them and how to behave when in the water. Being in the water with a big group op dolphins was an experience we can’t even describe. We were in the water with all our kids (age 9, 7 and 3) and they all loved it. And so did the dolphins! They really liked the presence of kids in the water and kept coming back to us. We could stay in the water with the dolphins as long as we wanted, but we have to admit that after one hour of playing with the dolphins, we all got a little tired.

2. DAYTRIP TO BAZARUTO ARCHIPELAGO

When you really want to experience the whitest beaches and clearest waters you’ve ever seen, then a boat trip to the Bazaruto Archipelago is absolutely something you don’t want to miss. From the city of Vilanculos, there are several operators that offer day trips to this little group of islands. We went with Bazaruto Encounters and spent a full day on a very fast speed boat that brought us to various places. Our first stop was two mile, a famous reef for snorkeling. Although it was a little choppy, we were all able to go in the water and see some great fish and amazing coral. The kids sat in front of the speed boat and really loved this part of the trip where the boat cruised over the waves and splashed the kids faces. After snorkeling, we stopped at the first island and climbed a big sand dune, from where we had great views over the archipelago. With no other people around, we felt on top of the world and ran down to dive in the clear blue waters. The boat picked us up again to have lunch at another amazing beach. The lunch is freshly prepared by a chef on the beach. After lunch, we spent a few hours exploring more of the island and ofcourse we soaked ourselves in the warm Indian Ocean. On the way back to the mainland, our guide dropped us of at the famous red dune for a beautiful sunset.

3. CAMPING IN MAPUTO SPECIAL RESERVE

Just an hour south of Maputo, lies this beautiful national park. It was taken over by Peace Parks a few years ago and has since then undergone major developments in restoring wildlife, as well as in accommodation facilities. The park is a beautiful mixture of thick bush and grasslands with never ending horizons. Our private camp was situated right next to the beach and had two brand-new bathroom facilities. Although we weren’t very lucky with viewing any game, we enjoyed being in this beautiful piece of nature, that our experience still made it to number three. Sleeping in an area where wildlife just grazes around your tent at night is always very special.

4. DIVING WITH SHARKS

Ponta do Ouro is not only a great place for dolphins, but also one of the view places in the world where you can dive with sharks in their natural habitat without using bate to get their attention. This sure was one of the most thrilling things we ever did. First you dive in the big blue on a depth of 30 meters. Then you just relax and wait….. The anxiety of being very deep in the ocean without seeing anything but blue around already got our adrenaline pumping. Only a few minutes after we were down, the first curious bull shark came swimming up to us to check it out. After this we saw more bull sharks, white tip sharks and a hammerhead shark. Realizing that there’s absolutely nothing to protect you makes this experience very thrilling. At the same time, we never felt unsafe with our dive instructor, who has numerous years of experience diving with sharks. When you’re looking for a once in a lifetime experience, this is definitely it!

5. SWIMMING WITH WHALE SHARKS

Thinking back about this moment gives us goosebumps again. We went on an ocean safari in Tofo. Our main aim was to see the great and majestic whale shark. The guide from Peri Peri Divers explained to us how to look for whale sharks. Keep a close eye on the water and when you see a massive dark shadow, you probably found one. Meaning you have to be ready to get in the water any time as you don’t want them to disappear in the deep without being able to swim next to them. We were so excited when one of the boat men saw the big dark shadow! It’s hard to expect anything when you’ve never so close to an animal of that size. When we went down in the water, and we’re able to swim next to this beautiful and giant whale shark, we could only just think how small we are.

Things we didn’t mention but are definitely worth it:

  • Learn kite surfing in Tofo!

As described above, Tofo is a great little beach town with a very laid back atmosphere. Good restaurants and stunning blue waters. We had a great afternoon with Chris from Kite Surf Tofo. Chris is a certified IKO instructor, so we felt very safe and secure to have our first lessons in the lovely warm waters of the bay in Tofo. Kite surfing is a sport everybody can learn, all you need is some wind.

  • Nkwichi beach lodge

Bordering Lake Malawi but as it is Mozambique, it does deserve a spot on this list. Nkwichi is a halcyon paradise hidden on the pristine Mozambican shores of Lake Malawi. More than a lodge, Nkwichi is a complete experience, offering a unique taste of Africa with exquisite lakeside scenery and unparalleled tranquility. With 8 secluded beaches set on four km of Rift Valley coastline, Nkwichi is the perfect setting to discover a lost world; a fresh-water oasis and an Africa untouched.

Week 10 | Bye bye ocean, hello new world

In het blauwe water van de Bazaruto archipelago

Het is bijna tijd om gedag te zeggen tegen het mooie Mozambique. Dag tegen die heerlijke blauwe warme oceaan. Dag tegen al die duizenden mensen die we langs de weg zien en onvermoeibaar lachen terwijl ze een kind op hun rug hebben, een tas in de hand en een mand op het hoofd. Dag tegen het heerlijke stokbrood dat we dagelijks langs de weg kopen. Maar ook dag tegen de traffic police die je soms iedere 5 km staande houdt, de metersdiepe potholes in de weg en de soms agressieve muggen. Zoals we tegen iedereen die we onderweg tegenkomen zeggen ‘until we meet again’, geldt dat zeker ook voor het prachtige Mozambique.

Mozambique is nadat we in Zuid Afrika, Namibië en Botswana geweest zijn veel meer zonder Westerse invloeden. Geen grote supermarkten meer waar je alles kunt kopen en nog grotere tegenstellingen. Je hebt hier de meest prachtige lodges op de mooiste stranden en tegelijkertijd de extreme armoede. We spelen op het strand waar wij genieten van het witte zand en het blauwe water en bouwen ondertussen zandauto’s met de lokale jongens. Het exotische en de armoede hand in hand en dan is het exotische vooral gericht op de rijke toerist. Plekken waar je makkelijk 200 euro per nacht betaalt terwijl het gemiddelde dagloon hier 4,50 euro is. Wij rijden in onze comfortabele Land Rover en passeren duizenden kinderen die urenlang naar school lopen omdat een fiets simpelweg al niet te betalen is. De verschillen zijn groots en daarin zoeken we steeds opnieuw onze weg.

We kijken naar gelijkenissen ipv naar verschillen. We beseffen ons maar al te goed dat de vrijheid die wij hebben om ons op deze manier over de wereld te verplaatsen geen vanzelfsprekendheid is. Voor ons is dit een keuze, onze keuze. We hadden ook een groter huis of andere auto kunnen kopen. Zo heeft iedereen op zijn eigen manier een keuze. Dat hoeft niet de wereld rond te reizen te zijn maar wel de keuze iets te veranderen. En daarin vinden we elkaars gelijkenissen. Waar we ook komen vragen mensen waar we vandaan komen, wat we doen. Op dat moment raak je iets waardoor iemand misschien ook kansen ziet. Dat merken we lokaal en door het grote aantal mensen dat onze reis volgt. Het is fantastisch om te lezen wanneer mensen genieten van onze foto’s en verhalen en het soms zelfs aanzet tot het nemen van een stap in hun leven.

In het kader van 5 mei vroeg mama (voorzitter 4 en 5 mei antidiscriminatie comité) ons een gedicht voor te lezen. We kozen voor een ietwat aangepaste tekst van Mahatma Ghandi die bovenstaande heel goed verwoord.

Laat ons geen vooruitgang noemen

waar een ander aan ten onder gaat.

Laat ons geen groei noemen

waar een ander minder van wordt.

Laat ons geen vrijheid noemen

wat een ander het recht ontneemt zichzelf te zijn

Laat ons geen gemeenschap noemen

waar de minste niet de minste aandacht krijgt.

Laat onszelf de verandering zijn

die we in de wereld willen zien.

Deze week genoten we voor de laatste keer van de stranden. Voorlopig dan, want we gaan ervan uit dat we in Tanzania weer heerlijk de zee in springen. We hebben de reis ingezet richting Malawi. Een reis van bijna 1000 km over wegen waar soms meer potholes dan asfalt zijn en de gemiddelde snelheid niet meer dan 30 km per uur is. Gelukkig mochten we halverwege even bijkomen op de farm van Hans en Alta en werden we opnieuw omgeven door duizenden macadamia- en avocadobomen. We hebben letterlijk alles wat maar gewassen kon worden gewassen en Meindert heeft het 10.000 km onderhoud aan de Land Rover gedaan. De kinderen worstelen zich door nieuwe stof wat een uitdaging blijft. Hoeveel makkelijker is het om te herhalen wat je al weet? We gebruiken de metafoor die Chris ons met Kitesurfen leerde; als je niet valt heb je niks geleerd. Oftewel als je geen fouten maakt, boek je geen vooruitgang. Na 3 dagen vol wassen, poetsen, onderhoud en school zijn we klaar voor ons volgende avontuur; Malawi!

We hebben ons e-visa voor Malawi aangevraagd en alle benodigde documenten bij ons. Na een PCR test zijn we er klaar voor en kijken er onwijs naar uit dit land te ontdekken. Toch wordt het nog spannend of we het land binnenkomen. We horen wisselende verhalen van mensen die wel en niet de grens over mogen. Ook al is het visa toegekend en betaald dan zouden we nog geweigerd kunnen worden. Daar gaan we natuurlijk niet vanuit maar het houdt het wel heel spannend.

Voor nu gaan we er gewoon vanuit dat de volgende post vanuit Malawi is! Tot volgende week.

Week 9 | Mozambique 💚

Mozambique, wat ben je mooi! In tegenstelling tot de berichten in de Westerse media, die vooral het conflict in het noorden van Mozambique verslaan, zien wij met name de schoonheid en vriendelijkheid van dit land. We zijn aangekomen bij Chris en Sascha uit Nederland die hier drie jaar geleden heen geëmigreerd zijn. We snappen waarom ze gekozen hebben voor deze mooie plek op aarde. Vanuit het zuiden rijden we via de kust omhoog en steeds weer zien we die azuurblauwe Indische oceaan, als een kompas dat ons steeds weer de goede kant opstuurt.

Onze eerste stop nadat we de Bush verlaten hebben is een resort vlakbij Xai Xai. We krijgen een villa die al onze verwachtingen te boven gaat. Een enorm huis boven op de rotsen met uitzicht op zee. De kinderen maken spontaan een restaurant van de villa en verrassen ons meerdere keren per dag met de lekkerste gerechten. Ontbijtjes met Anna’s beroemde chocolade banaan pannenkoeken zijn favoriet. We wassen de modder van de Bush van ons af en doen de was. Wat een heerlijke plek! We lopen vanuit de villa zo naar het strand en genieten opnieuw van de oceaan. Helaas is de zichtbaarheid voor snorkelen niet optimaal maar dat maakt de waterpret niet minder.

Na twee dagen ultieme luxe rijden we door naar Tofo. Als we de straat inrijden staan Sascha en Chris uit Nederland ons op te wachten. Het geluid van de Land Rover is al van ver te horen. We mogen de auto in hun tuin parkeren en hebben zo onze eigen mini camping. Sascha en Chris runnen een kite surf school in het normaal zo bruisende Tofo. Als de toeristen terug zijn is het hier een gezellige mix van nationaliteiten die meestal komen voor één van de watersporten want er is altijd wel wat te doen. Tofo is het walhalla voor duiken, snorkelen, kite surfen en golfsurfen.

Op de avond dat we aankomen neemt één van de buren afscheid en worden we spontaan uitgenodigd op het feestje. Niet dat we anders kunnen want het feestje is bij Chris en Sascha in de tuin 🙂 Het is heerlijk om weer even in die internationale reizigers vibe te zitten met mensen en verhalen van over de hele wereld. Hoewel hordes toeristen ook geen pretje zijn is het af en toe heel gezellig andere reizigers tegen te komen. We delen ervaringen, eten de lekkerste vis met kokosrijst van de braai en hebben het tot laat gezellig.

Er is een slecht weer front op komst dus we pakken de volgende morgen meteen de eerste gelegenheid om mee te gaan op een ocean safari zodat we voordat het slechte weer losbarst hopelijk weer aan land zijn. Het doel van de ocean safari is om dolfijnen, walvishaaien en schildpadden te zien. Wanneer ze gespot worden mag je het water in. Na ons fantastische dolfijnenavontuur is zwemmen met een walvishaai aan onze Bucket list toegevoegd. Je kunt een walvishaai spotten door de enorm donkere schaduw die onder het oppervlak van het water verschijnt. Alleen dit is al een spannend idee. En dan opeens is het zover. We zien de enorme schaduw en laten ons vliegensvlug het water in glijden. WOW! We zwemmen zij aan zij met deze grootste vis van de oceaan. Wat voel je je dan nietig naast zo’n gigant. Na enkele minuten duikt de walvishaai de diepte in en is het avontuur voorbij. Wat een ervaring! Naast de walvishaai zien we opnieuw dolfijnen maar de schildpad blijft op ons wensenlijstje staan.

We kunnen ons bezoek aan Tofo natuurlijk niet beëindigen zonder een kitesurfles te hebben gehad. Nadat we eerst Chris en Sascha hebben zien shinen, zijn wij de volgende dag aan de beurt. Hoewel Fedde niks liever wil dan meteen op een board stappen is hij jammergenoeg nog iets te klein. Hij maakt daarom al plannen om volgend jaar in zijn eentje terug te keren naar Mozambique. ‘Dan moet ik alleen even Portugees leren mama’. Deze instelling is waar we het voor doen. Onze kinderen het vertrouwen geven dat ze zich overal ter wereld wel redden. Dat ze opgroeien als wereldburgers en zich verbonden voelen met alles wat op deze aarde leeft en dat ze zich hier ook verantwoordelijk voor voelen. Kitesurfen maak je je niet even in een paar uurtjes eigen en we hebben nog heel wat tijd in het water nodig voordat we iets kunnen dat er op lijkt. Maar we hebben de smaak te pakken dus wie weet!

Na vier dagen Tofo vervolgen we onze reis langs de kust naar Vilanculos. Helaas is het einde van ons 30 dagen visum in zicht en buigen we na Vilanculos het binnenland in om richting de grens met Malawi te gaan. Maar eerst nog even een paar dagen genieten van die heerlijke warme, blauwe oceaan die we voorlopig weer even moeten gaan missen.

Week 8 | Terug in de Bush

Dagenlang rijden we door het Maputo Elephant Reserve op zoek naar wild maar zien niet veel. Tot we na drie dagen richting de uitgang rijden en 100 meter voor de uitgang wel twintig giraffen zien! Ze staan echt overal om de auto. Wat blijven giraffen toch gracieuze dieren. Hoewel we deze dagen niet veel wild zien rijden we door fantastische natuur waar dikke bush wordt afgewisseld met wijde open savanne vlakten.

Na een week vol hoogtepunten, zon, zee en strand, worden we uitgenodigd om mee de bush in te gaan met Tim & Bianca, een fotograaf en model uit Zuid Afrika. Ze zijn gevraagd door Peace Parks om een documentaire te maken over de conservation in Maputo Elephant Reserve, een prachtig wildpark in het zuiden van Mozambique. In ruil voor het film- en fotomateriaal krijgen ze toegang tot het park en mogen ze gratis op de campings verblijven. Natuurlijk nemen we het aanbod aan om met ze mee te gaan. Het is ontzettend gezellig en de omgeving is echt adembenemend.

In Mozambique heerst de beruchte malaria tropica, de variant die je hersenen aan kan tasten. We besluiten in deze regio dan ook malaria profylaxe te nemen. Dagelijks sterven er nog duizenden mensen aan malaria. We vragen ons hardop af waarom er nog steeds geen vaccin voor malaria is terwijl de laboratoria in de rij stonden voor het maken van een coronavaccin en deze binnen een jaar gemaakt kon worden. Het is wellicht een analyse die wat kort door de bocht is maar wel vragen oproept. Gelukkig krijgen we ten tijde van het schrijven van dit bericht door dat er een mogelijke doorbraak is bij het vervaardigen van een vaccin tegen malaria waarbij Nederland een grote rol heeft gespeeld.

Vanuit Ponta do Ouro verblijven we eerst drie dagen samen met Tim en Bianca op een mooie camping direct aan het strand. Het dorpje Malangane is ontzettend gezellig en het is niet lastig om in te beelden dat wanneer de toeristen terug zijn het hier een groot feest wordt. De barretjes, restaurants en souvenir winkeltjes doen vreselijk hun best hun waar aan ons te verkopen. Je ziet de blijdschap en hoop in hun ogen bij het zien van onze internationale nummerplaat. We zijn één van de eerste toeristen die na Covid terugkeren en dat schept hoop voor de lokale bevolking die afhankelijk zijn van deze stroom van inkomsten. We hebben dan ook geen excuus nodig om onze Metals (munteenheid) uit te geven in de lokale horeca en proberen de nationale rum Tipi Tinto uit. Gevaarlijk zoet spul dat je wegdrinkt als limonade.

Wanneer we na drie nachten de camping aan het strand verlaten, hebben we er allemaal ontelbaar veel muggenbeten bij. Geen enkel kledingstuk lijkt resistent en soms jagen de muggen ons letterlijk de daktent in. Gelukkig zijn we gestart met de profylaxe. We rijden richting Maputo Elephant reserve en zien het landschap langzaam verkleuren. De prachtige herfsttinten maken de uitzichten alleen nog maar mooier. We slapen op een prachtige plek middenin het park, bouwen een kampvuur en kletsen tot in de late uurtjes met Tim en Bianca. Dankbaar voor weer een prachtige ontmoeting en voor geen muggen op deze plek.

Hoeveel bijna onbegaanbare routes we ook rijden, we zien geen enkele olifant. Daarentegen maken we wel ons ontbijt op de meest geweldige plekken en besluiten we om een nachtje wild te kamperen. ‘s Nachts horen we de dieren. Het geknor van grazende nijlpaarden vlakbij de auto maakt dit weer een spannend avontuur.

Vanmorgen hebben we afscheid genomen van Tim en Bianca en vervolgen we onze route richting Maputo om boodschappen te doen. Vervolgens rijden we via de kust wat meer naar het noorden om over een paar dagen in Tofo aan te komen. Hier wacht een stel uit Noord Holland ons op die hier twee jaar geleden heen geëmigreerd zijn. Wat is de wereld naast ontzettend mooi, ook ontzettend klein.

Week 7 | Bucketlist & liefde

Stop dreaming about your bucket list and start living it

Annette White

Wat. Een. Week! Ik weet gewoon niet waar te beginnen want deze week was echt wel even next level. Nadat we vorige week in St Lucia de laatste formaliteiten geregeld hebben voor onze grensovergang naar Mozambique staan we vrijdagmorgen om 8.30 uur bij de kaarsrechte lijn die de grens tussen Zuid Afrika en Mozambique aangeeft. Het blijft raar hoe de landen in Afrika in een soort rechte blokken is opgedeeld. Totaal averechts op hoe er op dit continent geleefd wordt. Door Zuid Afrika achter ons te laten hebben we het gevoel dat het avontuur nu echt begint. Op naar het onbekende. Een nieuwe taal (Portugees), een nieuwe valuta en andere infrastructuur.

Het plan is om meteen een stukje Mozambique in te rijden want we steken de grens over bij de meest zuidelijke grensovergang zodat we een mooie plek vinden om onze trouwdag de volgende dag te vieren. Vorig jaar hadden we het plan om ons 10 jarig huwelijk met onze voeten in het witte zand van Mozambique te vieren, door Covid werd dat een diner voor twee in Enkhuizen. Vol goede moede komen we aan bij de grens en het uitstempelen uit Zuid Afrika gaat ontzettend snel. Bij het visumkantoor aan de kant van Mozambique valt de stroom echter uit. Het is de eerste dag dat het echt slecht weer is en volgens de douanier is dit de reden voor de stroomuitval. Hierdoor kan ons visum niet gemaakt worden en dus moeten we wachten totdat het gefixt is. Er is een electricien onderweg wordt ons verteld. Na een uur besluiten we maar een film op te zetten in de auto. Wanneer de film afgelopen is en er nog steeds geen electricien is gesignaleerd worden we toch wat ongeduldiger. Vandaag is een stevige les in overgave. Overgave aan het systeem. We dragen honderd oplossingen aan om de stroom te fixen zoals het beschikbaar stellen van de stroom uit onze auto maar dit wordt helaas niet geaccepteerd. We kijken nog maar een film. Na 8 uur komt het verheugende nieuws dat de electriciteit terug is. Hierna duurt het nog 2 uur voordat onze visa klaar zijn en om 17.15 uur rijden we dan eindelijk Mozambique in. Het is al bijna donker dus een mooie plek voor onze trouwdag vinden kunnen we wel vergeten denken we. Op goed geluk rijden we het eerste beste dorpje in en dat is een schot in de roos. We arriveren bij een eco-lodge die gerund wordt door oud tennis professional Bev Mould die in de jaren 80 Steffi Graf verslagen heeft. We krijgen een prachtige luxe unit met twee slaapkamers, keuken en eigen binnentuin. Wat een geweldige plek! En zo komt alles toch nog goed.

Onze trouwdag begint met een feestelijk ontbijt waarna we naar het strand gaan. De stranden in Mozambique zijn nog gesloten maar je mag er wel gewoon lopen en gelukkig zijn er genoeg plekken zonder controle. We staan met onze blote voeten in het witte zand terwijl de warme blauwe zee over onze voeten stroomt. Intens gelukkig en intens dankbaar voor dit moment. We maken een prachtige strandwandeling en lunchen aan het strand. Bij de lodge krijgen we alle vijf een full-body massage. Voor Ids de eerste van zijn leven. Hij is van begin tot eind in trance. ’s Avonds eten we bij een restaurant met uitzicht over zee en vieren de liefde. 11 jaar getrouwd, 3 kinderen rijker en we leven onze droom.

Door een geluk bij een ongeluk zijn we op deze heerlijke plek terecht gekomen en wat een mazzel is dat! Het blijkt het duikwalhalla van Mozambique te zijn en je kunt zwemmen met dolfijnen. We kunnen ons bijna niet voorstellen dat dit echt is, zwemmen met dolfijnen! Om 6.00 uur staan we in het educational research center en leren van de eigenaar Angie alles over de dolfijnen van Ponta Do Ouro. Met 25 jaar ervaring weten ze ontzettend veel over de verschillende groepen dolfijnen die hier leven. De meesten hebben zelfs een naam. Als we even later bij de boot komen is de schipper al helemaal enthousiast, hij heeft de dolfijnen al gezien voor de kust. Nu nog duimen dat ze zin hebben om te spelen. En of ze dat hebben. Zodra we in de buurt komen en het water in mogen weten de dolfijnen van geen ophouden. Ze blijven maar komen. De kinderen vinden het fantastisch. Op de rug van Meindert kijkt Ids met grote ogen naar deze vriendelijke vissen die soms wel drie keer zo groot als hij zijn. Deze kleine stoere man in die grote grote zee. Anna en Fedde genieten en vinden het stiekem ook wel spannend dat de dolfijnen rakelings langs ze zwemmen. Later horen we waarom we zo populair zijn bij de dolfijnen. Ze houden van kinderen!

Deze dag krijgen we geen genoeg van de zee en ruim een uur later zitten Meindert en ik alweer op de boot richting een dive spot. De kinderen blijven achter bij de duikschool waar een jongen van Anna´s leeftijd is. Hierdoor kunnen wij samen duiken wat natuurlijk fantastisch is. Tijdens één van onze laatste dagen in Zuid Afrika hebben we weer voor het eerst in vier jaar gedoken bij Sodwana Bay maar hier gingen we apart omdat één van ons bij de kinderen moest blijven. Wat een feest dat we vandaag samen kunnen. Zodra we afdalen zien we meteen scholen met honderden, zo niet duizenden vissen. Overal om je heen zijn ze. En dan, zomaar uit het niets zwemt er een Manta Ray voorbij. Wow, wat een inmens groot beest is dat. Zo imposant en gracieus. Hiernaast zien we een gigantische onderwaterslang en een enorme tandbaars. Wat een gave duik! Duikinstructeur Mike vertelt dat er mensen van over de hele wereld speciaal naar Ponta do Ouro komen om met hem te duiken naar haaien. In dit gebied zitten veel soorten haaien en hij heeft er veel ervaring mee. We kijken elkaar aan, wordt het nog beter dan dit? Enigszins gespannen zitten we de volgende dag weer op de boot, dit keer een flink stuk de oceaan op om te kijken of we haaien kunnen zien. We zakken af naar 24 meter diepte en overal waar je kijkt zie je alleen die diepblauwe grote oceaan. De spanning van die oneindige ruimte en de diepte maken deze ervaring nu al onvergetelijk. Na een paar minuten deint uit het niets een bull shark op. De grote oceaan, wij en deze haai. Hij komt nieuwsgierig dichterbij, zwemt een paar rondjes en verdwijnt weer. Niet veel later komt er een white tip shark langs en hierna zien we nog net de staart van een tiger shark. Als we onze weg weer naar boven vinden zwemmen er twee gigantische bull sharks onder ons door. Terug aan land zoeken we de haaien op die we gezien hebben. De bull shark en tiger shark zijn nummer 1 en 2 van meest gevaarlijke haaien ter wereld…..Wanneer jij echter geen gevaar voor hen vormt hebben ze totaal geen interesse. Om deze fantastiche dieren op deze manier te observeren was echt zo ontzettend mooi. Een ervaring die we nooit zullen vergeten.

Na drie uur zijn we terug bij de lodge en hebben Anna, Fedde en Ids zelfstandig aan school gewerkt. Zo lekker dat we de kinderen gewoon achter kunnen laten en ze zelf school doen. Ze hebben maar één keer de hulplijn ingezet en oma Dieneke gebeld met een vraag om uitleg. Wat een luxe zo’n privéjuf op afstand. Ondertussen hebben ze zelf een juice besteld bij de bar en beginnen ze lekker Engels te kletsen. Nu Portugees nog….

Door al deze hoogtepunten vergeten we bijna dat we in Mozambique zijn en wat is het hier heerlijk. Een fijne vibe en meteen een stuk ruraler dan Zuid Afrika. Na een klein stukje asfalt rijden we al meteen een zandweg op en merken we bij de verkeerspolitie dat Portugees toch echt de voertaal is en je met Engels niet ver komt. Morgen verlaten we deze heerlijke plek en gaan en kijken we enorm naar uit Mozambique verder te ontdekken.