Malawi – a perfect country to visit with kids

Malawi, we fell in love with you! We spent four months in Malawi with our three young children, age 10, 8 and 4. We think Malawi is the perfect African country to visit with young children, and in this blog we will tell you why. The diversity of the landscapes, the relatively short distances between high lights and the most friendly people, make this country a perfect destination for a family holiday. There’s the big five as well as tropical beaches, there are highlands as well as dense forests. Here’s our list of places you don’t want to miss when going to Malawi.

1. The big 5 in Majete & Liwonde national park

Malawi has two major national parks and wildlife reserves that are both owned by African Parks. In recent years a lot of wildlife has been restored, and now the parks are a fair competition to the parks of their neighboring countries. Compared to some big parks in South Africa, Zambia and Tanzania, these parks are a lot smaller with the biggest advantage to have a bigger chance to see wildlife. Both parks offer a range of accommodation, from camping to high-end lodges.

• 

• 

• 

Our picks

In Majete we camped for one night on a beautiful campsite in the middle of the park. Hearing elephants crushing trees and lions roar in the middle of the night is just magical. We explored the park in our own Land Rover and came across beautiful landscapes and loads of wildlife. A hyena came even very close to our car! We didn’t spot the lions this time, but saw loads of antelopes and elephants. Majete doesn’t have all the big five yet, but the beautiful scenery sure makes up for that.

In Liwonde we had the coolest accommodation ever as we slept in a real tree house! When we were playing cards at night, an elephant came up to the tree house, eating his way through the trees around. Watching him from above was maybe one of the most memorable moments of this trip. During a boat safari we came up very close to hippo’s, buffalo’s and crocodiles. The very experienced guide made sure we had enough time to really see these big and beautiful animals. The next morning, the same guide took us into the park for a sunrise game drive. We came across elephants and antelopes. Our search for lions, leopards and cheetah’s didn’t succeed, but the thrill to maybe find them is sometimes as exciting. It just gives us a reason to come back to this beautiful wildlife reserve.

2. Nyika Plateau

The Nyika Plateau is situated in the less traveled northern region of Malawi, but a must-see! With 2000 meters above sea level, this plateau offers great views and a completely different landscape than any other part of the country. The temperatures together with the evergreen pine forests and lush green hills make Nyika to look like the Scottish highlands. After a long day of hiking, mountain biking, fishing or game viewing, you can cuddle up in front of the fire place and enjoy a warm meal cooked by your own personal chef.

• 

• 

Our picks

We arrived at the plateau in our own 4×4 Land Rover Defender. A 4×4 is a must driving up to the plateau as the roads are pretty bad. Don’t let the drive turn you down though, as the scenery is breathtaking. We stayed two nights in the self containing cottages and two nights at the lodge. Both places are great, and you get your own chef! He made the best meals out of the groceries we brought. We really enjoyed hiking through the forests, mountain biking, game viewing with our own car, the Nyika falls and Chosi viewpoint. Nyika is great with kids as a lot of the activities are very well suited for them. We made a separate blog on our Nyika adventures with all the information about this beautiful place.

3. Likoma island

Likoma island is a small tropical island in Lake Malawi, but actually very close to Mozambique. It’s great for beach lovers and water sports. The small island offers a range of accommodations from backpackers to a five star exclusive lodge. The island only has about 8000 inhabitants and shops are very rare but that all adds to the remote experience you have being in this piece of paradise.

• 

• 

• 

Our picks

We were very lucky to discover a brand-new place owned by the original builder of the five-star resort, Kaya Mawa. The new place consist of a tree house and a beach house that are both made from local materials using wood from old fishing boats and hand made bricks. We filled our days with sailing, boat trips, snorkeling, diving, endless beach walks with the dogs and island strolls. The Katundu shop is definitely worth a visit. They make world-class chandeliers from old glass bottles, and we had a whole new wardrobe made as they have a very good tailor.

4. Dedza pottery

Dedza pottery is definitely worth a visit, especially when travelling with kids, as you can make your own pots! The kids really loved this activity. Besides this, they offer very nice accommodation and food in their cozy restaurant. You will find Dedza pottery pieces in a lot of lodges all around Malawi and going there gives you the chance to make an original Dedza pot yourself. I would say, one of the best souvenirs you can bring from Malawi.

Our picks

We stayed for one night in one of the very nice cottages with pottery details all over. Your stay includes a good and hearty breakfast that keeps you going for a while. We exercised with making our own pots, but unfortunately didn’t have enough time to paint them as well. When you stay a little longer, you can paint your pots, and they can send them to wherever you are in the world. It’s a lot colder in Dedza so make sure you bring something that keeps you warm.

5. Mulanje mountain

Mulanje mountain is a beautiful area in the south of Malawi. It consists of a fair mountain range with numerous hikes varying from one day to multiple day trails. The trails take you along different sceneries from bush like paths to rocky and challenging clims giving you great views over the valley. There are a number of simple but cozy trekking huts where you can spend the night

• 

• 

• 

Our picks

We went on a two day hike, spending one night at Chambe hut. Although you can probably walk to Chambe hut in about three hours, it took us double the time doing it with three kids. Our starting point was at Hiker´s Nest, where we had spent the night. We were able to park our Land Rover in the gated garden and leave it there while we went on the hike. It was the first real multiple day hike for us as a family and although it was challenging, and we had to carry our youngest (4 years old) sometimes, it was so worth it. When we arrived at the hut and spent the afternoon there, the kids said it was the best day of their lives!

(NL) Back on the road – Bye Malawi, hello Tanzania

This blog is in Dutch, when you wish to read it in English, let Google Translate help you 🙂

Met nog een kleine week te gaan in Malawi is het hoognodig tijd weer eens een update te geven over ons leven onderweg. Na twee fantastische maanden op Likoma island in Lake Malawi zijn we inmiddels alweer bijna drie weken onderweg en bijna vier maanden in dit geweldige land. We kunnen rustig zeggen dat Malawi ons goed te pakken heeft. Wat een geweldig divers, prachtig en vriendelijk land. Steeds weer verbazen we ons over de overweldigende schoonheid van dit land. Omdat Malawi niet zo groot is, kun je binnen een dag gemakkelijk van tropisch witte stranden naar een prachtig berggebied rijden, waar niet alleen de omgeving compleet anders is, maar ook de temperatuur onwijs verschilt. Van ’s morgens in bikini tot ’s avonds met muts op bij het haardvuur.

De afgelopen weken hebben we het noorden van Malawi ontdekt en wat zijn we blij dat we ook hier de tijd voor genomen hebben. We hadden dit gebied voor geen goud willen missen. We begonnen onze road trip met een nachtduik in Nkatha bay en zagen de onderwaterwereld van Lake Malawi met volle maan. Wat een geweldige ervaring! Anna heeft op Likoma haar eerste bubble dive gedaan en is klaar voor haar PADI Open Water op Zanzibar straks. Wat een gaaf vooruitzicht om straks samen met haar te kunnen duiken.

Instagram heeft ons al veel mooie dingen gebracht, maar deze dagen krijgen hierdoor echt een gouden randje. Eerst worden we uitgenodigd door Ripple Africa. Een organisatie die zich voor veel onderwerpen inzet in Malawi en ons hun project tegen ontbossing lieten zien. Ontbossing is op dit moment de grootste uitdaging in Malawi. Kilometers bos verdwijnen dagelijks doordat bijna iedereen op houtskool kookt. Ripple Africa plant niet alleen bomen terug, maar leert de mensen ook op een heel simpele manier een fornuis bouwen die een stuk efficiënter werken. Waarmee je kunt stoken op een heel klein stukje hout en minder nodig hebt. Het is prachtig om dit soort initiatieven met eigen ogen te zien. Hierna rijden we door naar het Nyika plateau waar we uitgenodigd zijn om gratis in de cabins te verblijven in ruil voor promotie. Dat willen we wel! De tocht naar het Nyika plateau is hels en opeens voelt Meindert dat het voorwiel blokkeert. Ohnee! Op ongeveer de meest slechte weg die we tijdens onze reis gehad hebben en in de middle of nowhere proberen we contact met John (de broer van Meindert) te maken want alleen komen we er niet uit. Gelukkig kunnen we verbinding maken en is het advies toch het wiel eraf te halen. John lijkt meteen te zien wat er aan de hand is, en ziet dat de remschijf wat afgesleten is waardoor het lijkt of er een steentje tussen heeft gezeten. We kunnen door, maar voelen al na enkele meters dat het vermoedelijke steentje toch niet het probleem was. Gelukkig komt er iemand langs op een motor die wel een mechanic weet. Zonder de rem te gebruiken volgen we hem 10 km naar het dichtstbijzijnde dorpje. En daar, als door een wonder, is een monteur die goed Engels spreekt en al heel snel het probleem detecteert. We hebben ergens een moer verloren uit de remklauw waardoor deze nu loszit en het wiel blokkeert. De uitdaging is nu om deze moer te vinden.

Ondertussen spelen we Cubbs met de locals en spelen voetbal. Kopje koffie erbij en wachten tot er een moer gevonden is die past. De monteur komt eindelijk terug, niet met de juiste moer maar wel met een andere maat en lasapparaat waarmee hij de boel fixt. Vier uur verder rijden we door naar het Nyika plateau waar we net na zonsondergang aankomen. We zitten inmiddels op 2000 meter hoogte en de temperatuur daalt flink. In de cabin brand het haardvuur en staat de kok klaar om een maaltijd voor ons te koken. Wat een luxe, wat een heerlijkheid!

’s Morgens zien we de omgeving pas goed, WOW! Het Nyika plateau is echt een andere wereld. We wanen ons eerder in de highlands van Schotland, dan in Malawi. We schreven er eerder een blog over dat laat zien hoe enorm we van dit gebied genoten hebben. We laten ons maar liefst vier dagen verwennen in de prachtige lodge en genieten van de natuur om ons heen. De weg van het plateau af is helaas niet minder hobbelig, maar wel zonder kleerscheuren. We overnachten op een zeer simpele plek, eten nsyma (maispap) met kleine visjes en slapen weer heerlijk in onze bedjes onder de sterren. De afwisseling van extreme luxe naar pure simpelheid maakt dat je het allebei enorm waardeert.

In het noorden van Malawi struikel je haast over de Nederlanders. Zo ontmoeten we Hans en Gerrie, twee Nederlanders die al sinds 2014 prachtige projecten runnen in de buurt van Mzuzu. We mogen een nachtje in hun tuin kamperen en genieten van de Nederlandse gesprekken. De kinderen hebben het fantastisch in de enorme tuin en Gerrie die altijd kleuterjuf geweest is, weet de kinderen goed te vermaken. Hiernaast geeft Gerrie les aan tien kleuterjuffen in spé die maar liefst drie maanden intensief les krijgen en ook bij Gerrie en Hans wonen. Ook bezoeken we de lodge van Ed en Carmen waar we samen Max Verstappen zien winnen in Zandvoort en praten over het leven in Malawi. Het is niet makkelijk om in deze tijden een lodge te runnen. We zijn weer één van de eerste bezoekers en dat brengt hoop. Naast de lodge is een kleine kleuterschool, de kinderen komen ons uitnodigen en we helpen met het bereiden van de lunch. We zingen samen liedjes en keer op keer voelen we de dankbaarheid. Dankbaar dat we in contact zijn met de mensen hier en we iets kunnen betekenen. De kinderen ruimen meteen hun speelgoed op en doneren zoveel mogelijk aan de kleuterklas. Fedde en Ids spelen dagenlang met de jongens uit de buurt. Bouwen hutten, voetballen en ravotten samen. De Engelse taal is alleen geen barrière meer. De kinderen weten zich inmiddels prima in het Engels te redden.

En dan is het echt tijd om Malawi te verlaten. Via FloJa foundation, ook van Nederlanders, rijden we naar de grens met Tanzania. De grensoversteek gaat soepel en met alleen een gratis sneltest staan we al snel op Tanzaniaanse bodem. Na vier maanden Malawi is het tijd voor een nieuw land. We zijn er klaar voor. Klaar om weer op pad te gaan. Klaar om een nieuwe taal te leren, want Swahili lijkt ons wel wat, en klaar voor de kennismaking met nieuwe culturen.

Malawi – Nyika plateau with kids

This place blew our minds! After spending two months on tropical Likoma island, arriving on the Nyika plateau couldn’t be more of a contrast. The plateau is situated 2000 mtrs above sea level and therefore the temperature can be below zero in wintermonths (June, July, August). But what a breathtaking region this is!

Green hills as far as the eye can see, lush green forests and stunning water falls. The Nyika plateau is great for hiking, mountain biking, game drives (elephants, leopards and antelopes) but since the park is so big chances of seeing animals is rather difficult. Yet, enjoying the beautiful scenery is enough already. We stayed four days on the plateau. Nyika is a great destination to travel with kids.

How we got there?

We arrived at the plateau in our Randy Lover. A 4X4 is with no doubt necessary to reach the camp and lodge. The dirt tracks are a challenge to drive, but the scenery definitely makes up for it. From Mzuzu, Malawi’s third-largest city and the last major city before going to Nyika, it is about a three to four-hour drive to the main gate of the park. We broke down on the road between Rumphi and the gate 🙈 so we took a little longer. After the gate, it’s another two hours to Chilenda camp and lodge. Another option is to fly to Nyika. There’s an airstrip close to the lodge and camp. Ulendo airlines has a charter flight coming from Lilongwe. The flight takes about 1.5 hours.

Where did we have the sweetest dreams?

Arriving at Chilenda camp makes you believe you’re somewhere high in the mountains in Europe. It is the only place to stay on the Nyika plateau. They cater for everyone as you can pitch your own tent, stay in a self-catering chalet or stay in the lodge consisting of eight luxurious cabins. When we arrived, the fireplace was already burning, and we immediately got this cozy feeling of returning to your cottage after a long day outdoors.

Our self-catering chalet had two bedrooms, a living area with a fire place a nice bathroom and a kitchen with a real fire stove. We stayed both in the self-catering chalet and the lodge. The lodge is the more luxurious version, overlooking the stunning surroundings and never ending green hills. The highlight was definitely to have our own chef that made the best fresh bread in the morning and delicious meals.

As the nights were still too cold (just above zero), we didn’t stay at the campsite. We had a look through and the spots are amazing. You have free view overlooking the plateau and antelopes grazing by your camp. There are nice ablutions, a kitchen area and of course a big fire pit so share amazing stories with fellow travelers under a sky full of stars.

How we stayed active?

The activities are plenty! You can easily spend four days to a week on the Nyika plateau without being bored. We highly enjoyed the mountain bike trails, the hiking trails and visits to Chosi view point (2500 mtrs) and Chelinda falls. The dams are great for fishing and for the adventurers there’s even a four-day hike to Mushroom farm in Livingstonia. The guides know this place very well so going on a hike with them is definitely worth it as they will point out special trees, flowers and of course animals. For birders, Nyika is heaven. With many highly restricted distributions, Nyika is a key birding destination in Africa. Varied habitats including forest patches, high-altitude grassland and broad-leaved miombo woodland are home to some 400 species.

After your full day of activities, you can just sit down and relax and enjoy the amazing sun that will set behind the hills.

Money!

Money is an important matter in Malawi, as most places only accept cash. Luckily, Chilenda accepts dollars, euro’s and pounds as well besides the Malawian Kwacha. The self-catering chalet costs $160 per night based on four persons. Every extra person is $25 per night. Your private chef costs you $6 per day.

The lodge costs $100 per person per night and kids are half price. This price is based on self-catering, but you do get a chef.

You can also stay at the campsite where you pay only $15 per person per night.

The park fees are $10 per person per day.

The activities we did cost us $15 per mountain bike per day. They have two kids bikes. The smallest was suitable for our four-year-old, and the other one was perfect for our 8-year-old. Our 10-year-old could use a small adult’s bike (size M). We paid $25 for a guide taking us to the waterfall and look out point

You can do numerous hikes yourself and of course that’s all free of charge.

This place is worth every penny. As it’s so remote, you can imagine what it takes to take things out here and have electricity running with a generator. But most importantly, you support the local community with your stay and providing so many jobs. Moreover, taking care and conserving this beautiful piece of nature takes a lot.

Anna, Fedde & Ids favorites

Nyika is a kid’s dream. It’s the perfect place for a family holiday. The whole surroundings made it feel like they were characters playing in the Sound of Music. They played on the hills and played hide-and-seek in the pine tree forests. Taking a shower under the Chilenda falls and doing a thrilling mountain biking trail seeing Reed bucks, Zebra’s and warthogs on the roads. There’s a play area with swings and little play houses opposite the reception, but in this environment children don’t need much as they can play wherever they want. The homemade pizza made by our own chef and marshmallows on the fireplace were definitely another high light of their stay. Not to mention the homemade chocolate cookies and falling asleep next to the fireplace wrapped in warm duvets.

Why you don’t want to miss this place

The Nyika plateau is really something else in Malawi, and something you won’t experience anywhere else. It has some game but since the plateau is so big, chances of seeing them are minimal. However, the views are just stunning and probably even more breathtaking than any game. The nice and cozy cottages with their own fireplace makes your stay really worthwhile.

Likoma island – Malawi

Wanneer je paradijs Googled dan is Likoma island wat je zou moeten zien. Kristalhelder en azuurblauw water, witte stranden, bloeiende bougainville, knisperend wit bedlinnen en die heerlijk relaxte eiland cultuur. Wij hebben de ongelofelijke mazzel om ongeveer twee maanden in dit paradijs te wonen.

Malawi hebben we nooit geassocieerd met witte stranden en blauw water. Doordat het land geen kustlijn heeft, is dit blijkbaar de verwachting. Wanneer je echter bij Lake Malawi aankomt, blijkt het tegendeel waar. Dit prachtige meer is zo groot dat je al snel het gevoel hebt aan de kust van een oceaan te zitten. Maar dan stap je in het heerlijke water en besef je dat het niet zout is. En dat is helemaal een bonus! Alhoewel ik de zilte gloed over mijn lijf na een dag aan het strand best kan waarderen, moet ik toegeven dat zoet water wel heel erg fijn is. Zwemmen onder water met je ogen open en geen touwhaar aan het eind van de dag.

Likoma island is alleen bereikbaar met de Ilala, de beroemde veerboot die al 70 jaar mensen en middelen rond het meer rondvaart. Of per privévliegtuig of boot voor de rich en famous. De charme van de Ilala heeft voor ons echter de voorkeur. De ongeorganiseerde chaos waar toch iedereen zijn plek kent en waarvan je nooit precies weet hoe laat je vertrekt of aankomt. Go with the flow. Ons motto en dat heeft ons al op heel veel mooie plekken gebracht.

We zijn nu bijna twee weken op Likoma en deze bestonden vooral uit ontzettend veel gezelligheid. Samen met een Frans gezin, een stel uit Zuid Afrika en Andrew, de fantastische eigenaar van de plek waar we zitten, was het iedere dag feest. Boottochten bij volle maan, kampvuren, ontelbare sundowners, mooie gesprekken tijdens heerlijke maaltijden en onze kinderen die ondanks de taal barrière met de Franse meiden, oneindig samen spelen.

Nu iedereen vertrokken is en wij op de huizen (Tree house & beach lodge) passen integreren we meer en meer in het lokale leven. Meindert staat een paar keer in de week om half 6 ‘s morgens op het voetbalveld en heeft gister voor het eerst weer eens drumstokken in zijn handen gehad. Ik ga met iemand van de staff langs scholen om voorlichting te geven over de menstruatiecup en leer het lokale eten maken. De kinderen vinden het heerlijk op deze plek en spelen wat af.

Eigenlijk verdient dit eiland zoveel meer bekendheid. Het kan met gemak wedijveren met bekende tropische plekken als de Malediven en Bora Bora in Frans Polynesië. Maar hoeveel toeristen wil je? Hoe puur kan een plek blijven wanneer het overspoeld wordt door toeristen? Nu zie je misschien twee keer per maand een vliegtuigje, wat als dat iedere dag wordt? Nu zie je nauwelijks motorboten en roeien de vissersboten geruisloos voorbij. Maar meer inkomsten zullen zorgen voor meer motorboten. Kunnen economische groei, welvaart en het behoud van deze prachtige plek hand in hand gaan? Interessante vragen die ons de komende weken bezig houden.

Ondertussen oriënteren we ons voorzichtig op het vervolg van de reis na Likoma. Dit zal medio augustus zijn. We willen nog ontzettend graag het prachtige noorden van Malawi ontdekken. Hierna ligt alles nog open en dat is juist het mooie.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Liwonde Wildlife, Dedza Pottery & Dzalanyama forest

Zittend aan een kabbelend beekje met in de verte het gebulder van een waterval, genieten we hier van weer een compleet andere omgeving in Malawi. Wat blijft dit heerlijke land ons steeds verrassen. Een paar dagen geleden sliepen we nog in een boomhut terwijl de olifanten en hyena’s onder ons doorliepen en nu zitten we midden in het bos. Met de ouders van Meindert hebben we een prachtige tijd gehad en ook zij zijn onder de indruk van het mooie Malawi.

• 

Liwonde is een prachtig en uitgestrekt wildpark drie uur rijden ten zuiden van de hoofdstad Lilongwe. Vlakbij de ingang, maar in het park ligt Kutchire lodge. Een supermooie plek volledig gerund door Malawi’s. Ze hebben verschillende overnachtingsmogelijkheden maar als de kinderen de boomhut zien is de keuze snel gemaakt. Wat een avontuur om zo hoog te slapen met een fantastisch uitzicht. Direct na aankomst staat een heerlijke warme lunch klaar waarna we meegenomen worden voor een sunset cruise. Nog maar een paar minuten op de boot zien we meteen twee reusachtige Buffalo’s. Die hebben we nog nooit zo dichtbij gezien! Daarnaast een groep nijlpaarden die zich weinig aantrekken van onze boot. Wat een mazzel. Deze twee giganten op slechts enkele meters afstand. De natuur vanaf het water bekijken blijft prachtig omdat je veelal op dezelfde ooghoogte zit. Zo zien we ook nog een aantal krokodillen en een visarend die op een lage tak heerlijk aan het genieten is van zijn avondeten. De volgende ochtend staan we om half zes op voor een ochtendrit door het park. We hopen op leeuwen op cheetahs maar zien ze jammergenoeg niet. Wel staan we oog in oog met een mooie kudde olifanten en zien we genoeg waterblokken, nyalas, impalas en kudus. Later op de dag proberen we ons geluk nog eens maar de katachtigen hebben geen zin zich te laten zien. De gids is echt geweldig en doet enorm zijn best maar helaas zonder resultaat. Al blijft het volgen van sporen en speuren naar dieren altijd te gek en spannend.

• 

• 

• 

• 

• 

We blijven twee nachten in Liwonde en laten ons heerlijk verwennen. Bij de overnachting zitten ook drie maaltijden per dag en die zijn zeer smakelijk. Vanuit het park rijden we door naar de oude hoofdstad Zomba omdat Anna supergraag de aller lekkerste pizza aan opa en oma wil laten proeven. Alhoewel we zelf al een keer in Zomba geweest zijn is het heel leuk weer terug te zijn en de omgeving prachtig. We slapen bij Pakachere en lopen vanuit hier in tien minuutjes naar de enorme markt down town. Een heerlijke mengelmoes van producten, geuren en kleuren. Alles is zo mooi en met zorg uitgestald dat het zeer uitnodigt tot kopen.

• 

• 

• 

Vanuit Zomba rijden we naar Dedza, bekend om zijn pottenbakkerij. Als we aankomen zijn we meteen verliefd. Naast de grote pottenbakkerij is er een restaurant en zijn de kamers heerlijk comfortabel met een prachtig uitzicht. Op 1800 meter is het beduidend kouder maar onder lekkere dikke dekens en met ons buik vol van een heerlijke maaltijd, slapen we als rozen. De volgende ochtend mogen we zelf proberen wat te maken van klei. Wat is het superleuk om met een echte draaischijf tot bekers, kommen en schaaltjes te komen. Zelfs Ids lukt het iets te maken.

• 

• 

• 

• 

Onze laatste bestemming met de ouders van Meindert is Dzalanyama. Een nog onontdekt plekje, twee uurtjes rijden ten westen van Lilongwe. Hier, kamperen we naast de rivier terwijl de ouders van Meindert in een prachtig huisje op palen slapen. We maken urenlange wandelingen en klaverjassen bij het kampvuur. Wat een prachtige afsluiting van twee heerlijke weken samen!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Nadat we met veel tranen de ouders van Meindert weer op het vliegtuig zetten, rijden wij door naar Senga Bay. Er wacht een nieuw avontuur op ons!

Senga Bay & Cape Maclear

Feest, verjaardagen en de aankomst van Meindert’s ouders. Een week vol feest, taart en verrassingen. Meindert en Anna vieren allebei hun verjaardag. We besluiten daarom nog een weekje bij Anneke en familie in Senga Bay te blijven. Anneke kan vreselijk lekkere taarten bakken en haar dochter Sophie is de queen of birthdays. Die geniet enorm van het maken van cadeautjes en versieringen. Zo hebben Meindert en Anna allebei een verjaardag om nooit te vergeten.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Het is heerlijk om nog een weekje te chillen in Senga Bay. Het vissersplaatsje aan Lake Malawi leren we een beetje kennen doordat Anneke en Hartmut ons meenemen naar de kerk, en een paar restaurants. Wanneer je met zo’n groot wit gezelschap van twee gezinnen door het dorp loopt ben je een ware bezienswaardigheid. Overal drommen groepen kinderen samen die ons begroeten en het vooral erg grappig vinden. We lopen langs het strand vanwaar de vissersboten iedere dag om 16.00 uur vertrekken om de hele nacht te gaan vissen. Wat een hard leven! Ik vraag me af wanneer deze mannen slapen als ze ‘s morgens weer aankomen en dan nog de netten moeten schoonmaken, vis moeten drogen etc. Niet veel is het antwoord. Hier en daar een uurtje tussendoor.

• 

• 

• 

De tijd bij Anneke en Hartmut vliegt voorbij. Als dank voor ons verblijf willen we de mensen die bij Anneke en Hartmut werken graag bedanken. Volgens Anneke kunnen we dan het best een kip geven. Gewoon naar de markt in Salima een half uurtje verderop om kippen te kopen. Meindert neemt de taak op zich en vertrekt met de dochters van Anneke en Hartmut en Fedde & Ids richting Salima. Fedde & Ids doen alsof dit de dagelijkse boodschappen zijn en houden de kippen vast alsof ze nooit anders doen. De kinderen een ervaring rijker en dan mannen blij met hun kip.

En dan is het eindelijk zover. Na dagen opgebouwde spanning rijden we naar het vliegveld in Lilongwe om de ouders van Meindert op te halen. De kinderen zijn super zenuwachtig en staan met hun vellen papier – welkom in Afrika lieve opa & oma – klaar bij de aankomsthal. Niet veel later zijn ze daar. Knuffels, tranen en heel veel blijdschap. De kinderen worden overspoeld met cadeautjes uit Nederland en we likken onze vingers af bij de kaas en drop die uit de koffers komt. Het lijkt wel pakjesavond.

• 

• 

• 

De volgende dag vertrekken we richting Cape Maclear. Een dorpje aan de zuidkant van Lake Malawi en bekend om een prachtig natuurgebied waar je tussen de cichlids (prachtige gekleurde vissen) kunt zwemmen. Voor COVID-19 was Cape Maclear de backpackersbestemming van Malawi en waren de lodges en barren dagelijks gevuld. Nu is het uitgestorven en merk je ook hier weer hoe hard het nodig is dat toeristen deze plek weer weten te vinden. We slapen op een prachtige plek direct aan het meer. De ouders van Meindert lopen vanuit hun strandhuisje zo het meer in en wij hebben vanaf een hoger gelegen grasveld een prachtig uitzicht over Lake Malawi.

Lake Malawi is in 1980 door UNESCO als world heritage site aangeduid vanwege zijn extreem diverse biodiversiteit. Er zijn meer dan 1000 soorten vissen te vinden in het meer en zeer regelmatig worden nieuwe soorten ontdekt. Nergens anders in de wereld vind je zoveel biodiversiteit. Gelukkig zijn een aantal plekken in het meer beschermd want overbevissing is ook hier een groot probleem. De groeiende populatie van Malawi is voor het meer geen positieve ontwikkeling. Één van de beschermende plekken is het National park bij Cape Maclear. Een aantal eilandjes waar de cichlids nog in grote getalen aanwezig zijn. In het crystalheldere water snorkelen we tussen vissen met alle kleuren van de regenboog. Het is alsof je in een aquarium zwemt. Op de terugweg varen we langs de eerste nederzetting van Dr. David Livingstone. Totaal vervallen en geen plek waar ooit een toerist komt. In Europa had dit waarschijnlijk een toeristische trekpleister van formaat geweest.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Vanuit Cape Maclear rijden we naar Mangochi waar we nog een nachtje bij Michiel verblijven. We kijken samen naar de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal en moeten echt nog even in de EK sfeer komen. Daar krijg je hier natuurlijk echt niks van mee. Hoe dichtbij Nederland vaak is door het contact met familie en vrienden, zo ver is het wanneer je merkt dat je echt geen enkele EK hit herkent. De volgende dag in de auto zetten we de EK playlist dan ook maar op en zingen we uit volle borst mee, hopende dat Nederland een beetje mee kan doen dit toernooi.

Likoma island Malawi

Het voelt alsof de ene prachtige deur na de andere zich voor ons opent. We zijn ruim drie maanden onderweg en onze reis is een aaneenschakeling van hoogtepunten. We zijn zo vreselijk hard aan het genieten dat het een droom lijkt. We leven onze droom. En dat wordt deze week helemaal versterkt doordat we echt op de aller allermooiste plek ooit zijn.

• 

• 

• 

• 

• 

Likoma eiland in Lake Malawi. Alleen te bereiken per privé vliegtuigje of met de beroemde Ilala, de veerboot die wekelijks duizenden mensen en vracht vervoert over het meer. De Ilala is een ervaring op zich. De kinderen rennen al de hele middag heen en weer vanuit de tuin van Anneke, waar we al een paar dagen verblijven, naar het strand vanwaar je de Ilala aan ziet komen. Als de boot eindelijk in zicht is sjouwen we onze spullen naar het strand en wachten tot de eerste boten met mensen van de boot af komen. De kunst is om zoveel mogelijk mensen en spullen in één keer naar de kant te krijgen. Door de diepte kan de Ilala niet aanmeren en worden de laatste paar honderd meter in kleine bootjes afgelegd. Op iedere vluchtboot bestemd voor 22 personen zit zeker 60 man inclusief enorme pakken bagage. Er is geen perfect moment om zelf in één van de bootjes te gaan. Je kiest een moment en dan ga je ervoor. Wanneer Hartmut, de man van Anneke, het teken geeft ontstaat er direct een soort systeem. Één volwassene waant zich eerst door het water om op de boot de kinderen aan te pakken. Ik maak de fout door automatisch mijn jurkje omhoog te tillen zodat het niet drijfnat wordt en het hele dorp het uitgiert van het lachen om die witte azungu billen. Op het bootje hijs ik 1 voor 1 de kinderen naar binnen. Het is chaos, het is gekte maar ook adrenaline als we even later met alle spullen op en over elkaar heen op de reddingsboot zitten die ons naar de Ilala brengt. Daar aangekomen is het wachten op een plaatsje voor de metershoge trap die je aan boord brengt. Het krioelt van de bootjes en vaak is het me niet duidelijk of er nou mensen op of af gaan. Overal armen, benen, geschreeuw en vooral veel hulp. We worden door onbekenden de Ilala opgehesen. Met touwen komen onze tassen en proviand omhoog en dan proosten we even later aan de bar op het topdek op het feit dat onze reis gaat beginnen.

• 

• 

• 

• 

• 

We slapen met zijn vijfen in een tweepersoonscabine wat voor ons krap is maar in vergelijking met de rest van de boot luxe. Overal liggen, staan en zitten mensen. Als we de deur van de cabine opendoen struikel je letterlijk over de mensen die op de keiharde stalen vloer, zichzelf met dekens tegen de wind beschermend, proberen te slapen. Het is een enorme ervaring om dit systeem, dat al 70 jaar intact is, te aanschouwen.

Na 17 uur varen komen we aan op Likoma island. Het water kraakhelder, de lucht blauw. Andrew, vriend van Anneke en Hartmut haalt ons met zijn bootje op van de Ilala en voert ons naar zijn gloednieuwe strandhuis. We mogen 3 nachten logeren in het paradijs. Deze ultra luxe plek is bijna klaar om verhuurd te worden en wij genieten hier nu al van. Drie dagen zwemmen, snorkelen, kanoën en suppen we. De kinderen zitten in hun eigen Robinson Crusoe film en spelen met de twee dochters van Hartmut en Anneke. Ze kennen elkaar pas enkele dagen maar bewegen zich als een onafscheidelijk groep van vijf over het eiland.

• 

• 

• 

• 

• 

En nu liggen we weer in onze benauwde cabine op de Ilala. Het is twee uur ‘s nachts en de boot ligt al vier uur stil bij Nkotha Kota. Een normale duur want in het pikdonker gaan hier honderden mensen van en aan boord en worden er vooral duizenden kilo’s gedroogde vis heen gebracht. De pakketten van een vierkante meter wegen 240 kilo. Ze moeten door minimaal 8 man aan boord gehesen worden. En nu gaat er dus een groot aantal van deze pakketten af. Gemiddeld ligt de boot zo’n 6 uur in deze haven wat betekent dat we over ongeveer twee uurtjes doorvaren naar Senga Bay, waar we rond 11 uur morgenochtend aankomen. Hier wonen Anneke en Hartmut en gaan we ons voorbereiden op twee verjaardagen deze week. Meindert en Anna mogen allebei kaarsjes uitblazen. Daar gaan we een groot feest van maken!

Mulanje mountain & Lake Malawi

“Mulanje is eigenlijk een verbastering van het woord Mulenje”, legt de gids ons uit terwijl we hijgend op 1600 meter hoogte staan. Mulenje betekent jager in het chiChewa, de taal van Malawi. “Mijn grootouders jaagden nog op deze berg” vertelt hij. En dus heet de berg zo die we heldhaftig aan het beklimmen zijn. Op onze rug slaapzakken, pannen, borden, bestek en kleding. Gelukkig is er een drager mee voor het eten. We zijn onderweg naar een berghut op 1850 meter hoogte waar op brandhout na niks aanwezig is. De eerste echte hike met Anna, Fedde en Ids. Het is afzien en genieten tegelijk. De klim van 700 naar 1850 meter is pittig. We doen er ruim 6 uur over maar lopen langs de meest prachtige vergezichten.

Malawi associeer je misschien niet zo snel met bergen, toch is Mount Mulanje met zijn top op ruim 3000 meter hoogte een serieuze jongen. Hoewel wij de top niet halen (en ook niet ambiëren met een vierjarige), merken we meteen dat het bij de berghut een stuk koeler is. We stoken het hout op, zitten eromheen en zijn moe en voldaan van de eerste dag. Als de kinderen bij het avondeten uitspreken waar ze die dag dankbaar voor zijn (een ritueel dat we dagelijks doen), zeggen ze dat dit één van de mooiste dagen van hun leven is.

• 

• 

• 

Na een koude nacht vertrekken we de volgende ochtend vroeg voor de afdaling. We pakken een andere route die ons drie keer de rivier laat oversteken en ons leidt door een prachtig groen landschap. Ook de afdaling is geen makkie en we glijden allemaal wel een keer op onze kont. Om beurten hebben we het even helemaal gehad maar onder het luid meezingen van Disney klassiekers bereiken we het eindpunt. Wat een prachtige maar zware tocht! Apetrots op de kinderen die uren klommen en afdalen en daar gelukkig van kunnen genieten.

• 

• 

• 

• 

• 

Dat trotse gevoel zetten we echter snel in perspectief. Tijdens de tocht komen we regelmatig meiden (de jongste elf jaar) tegen die met enorme bossen hout op hun hoofd naar beneden afdalen. Als één van de meiden even stopt om te pauzeren delen we onze pannenkoeken en vragen haar het hemd van het lijf. Ze vertelt dat ze iedere dag om drie uur opstaan om dan de berg in vier uur te beklimmen en het hout te verzamelen. De takkenbossen die ze vervolgens verzamelen wegen tussen de 60 en 100 kilo. De terugtocht duurt ook ongeveer vier uur. De bossen verkopen ze voor tussen de 1,50 en 2,00 euro. Ja, dat is ook het leven. Wij kiezen ervoor ons twee dagen lang in het zweet te werken. Zuchten en steunen soms en betalen een gids en drager om ons te begeleiden. Voor deze meiden is het beklimmen bittere noodzaak. De kinderen beseffen dat hun geklaag in deze context een schril contrast is.

We belonen onszelf die avond met pizza en rijden de volgende dag naar het meer. Onze eerste kennismaking met Lake Malawi, het grootste meer ter wereld. Nog geen 2 minuten na aankomst zitten de kinderen al bij Sewa (die ze nog kennen van ons verblijf in Blantyre vorige week) op de waterscooter. We verblijven twee dagen op deze prachtige plek waar we uitgenodigd zijn door Michiel. We wassen, doen school, werken en proosten op Africa Day op Afrika. Op de prachtige mensen, de mooie natuur, de welkome ontmoetingen en het feit dat we ons hier zo vrij kunnen voelen.

Terwijl Meindert rijdt, de kinderen luisteren naar de Audio 1 kinderpodcast, schrijf ik deze blog. We zijn onderweg naar Senga bay waar we uitgenodigd zijn door een Nederlandse familie. Met hen gaan we dit weekend met de nachtboot naar Likoma eiland middenin in Lake Malawi. Een nieuw avontuur wacht op ons.

• 

• 

• 

Week 11 | Hello Malawi

Als ik vanuit het uitzichtpunt in het Majete wildlife reserve naar de auto loop hoor ik opeens iets in de bosjes ritselen. Iets in me zegt dat ik heel snel naar de auto moet. ‘Iedereen nu in de auto’, schreeuw ik. Vanuit de auto zien we het volgende moment een hyena uit de bosjes lopen. Uiterst relaxed, dat wel.

Oh Malawi, wat heb je ons hart al meerdere malen sneller laten kloppen. Het begon met de grensovergang van Mozambique naar Malawi. Zeker geen één tweetje. Heel erg officieel zijn de landsgrenzen van Malawi nog gesloten. Echter door meerdere verhalen van mensen die toch overland Malawi ingekomen zijn en doordat we zo ontzettend graag naar dit land toe willen, besluiten we de gok te wagen. Met onze geaccordeerde e-visa’s en negatieve PCR test melden we ons vroeg bij de grens. De eerste controle is de health officer die ons in een door Unicef gesponsorde tent op wacht. Kritisch bekijkt hij onze tests en gele boekje. De test is niet officieel gestempeld en volgens hem is onze polio vaccinatie verlopen. Ik moet lullen als Brugman, heel veel vriendelijk lachen en dan geeft hij ons eindelijk de benodigde stempel en verklaard ons gezond genoeg om het land binnen te gaan. Op naar de douane. Dit blijkt een lastiger verhaal. Keer op keer wordt ons verteld dat de grens dicht is en we terug moeten naar Mozambique. Na een paar uur wachten, opnieuw praten, lachen en de zelf geknutselde cadeautjes van de kinderen word ik door twee streng uitziende mannen een apart kantoortje mee ingenomen. Ze leggen me streng uit dat ze voor ons een uitzondering willen maken en met een tijdelijk visa (7 dagen geldig) mogen we Malawi in! Enige voorwaarde is dat we ons binnen een week melden bij het immigratie kantoor voor de officiële visa sticker in ons paspoort.

• 

• 

Extreem opgelucht en lichtelijk extatisch rijden we Malawi in. We zien direct het veranderende landschap. Goede wegen, kleur en bergen. In twee uur rijden we naar Blantyre, de zakelijke hoofdstad. We worden welkom geheten door Michiel waar we mogen verblijven totdat we ons officiële visa hebben. In een groene oase genieten we van onze eerste dagen in Malawi. Genieten we van de buitengewoon goede kookkunsten van Michiel en durven we voorzichtig een grove planning te maken voor de komende weken. Michiel laat ons de stad zien, neemt ons mee naar de enorme lokale markt waar we meer kopen en proeven dan ons lief is en zo wanen we ons de eerste dagen in een nieuw land.

• 

• 

• 

• 

• 

We bezoeken Zomba, de oude hoofdstad van het voormalige Nyasaland dat bestond uit Malawi, een deel van Zambia en deel van Zimbabwe. Nog geen 60 km van Blantyre maar een compleet ander klimaat en omgeving. We rijden naar een uitzichtpunt op 2000 mtr hoogte en lopen via watervallen en de rivier terug naar beneden door een dik begroeid woud. Een prachtige tocht en groot avontuur voor de kinderen die behendig de rivier oversteken en zich over grote takken verplaatsen. We lunchen bij Casa Rossa, een plek die in Nederland vermoedelijk een andere functie had gehad, maar hier een overheerlijk Italiaans restaurant is. Dikke aanrader mocht je hier ooit komen.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

En nu zijn we hier, middenin Majete wildlife reserve, twee uur ten zuiden van Blantyre en stonden we vanmorgen oog in oog met een hyena. Naast de hyena zagen we olifanten, een krokodil, nijlpaarden en talloze verschillende antilopen. We slapen in het park vannacht en maken ons op voor de volgende rit door het park op zoek naar de leeuwenwelpjes. Nu snel verder met het bakken van een nieuwe voorraad bananen pannenkoekjes voor onze altijd hongerige kinderen.