Back in paradise

This blog is in Dutch but can magically change to any language, using Google translate

Wakker worden van de klotsende golven op het strand en de opkomende zon op je gezicht. Wat is het leven toch een droom. We zijn inmiddels ruim een week op het prachtige, tot de verbeelding sprekende, Zanzibar. De dagen rijgen zich aaneen met spelen op het strand, zwemmen in het zwembad en heel veel kitesurfen.

Nadat we in Dar es Salaam aangekomen zijn, gaan we direct naar een garage voor de Land Rover. De drie dagen durende rit is pittig. We rijden voornamelijk achter heel langzaam rijdend vrachtverkeer. Wanneer de weg ons echter dwars door een National park leidt en we vlak naast ons verrast worden door zebra’s, giraffen en talloze bokjes, vergeten we de rit al snel. Wat een verrassing! We trakteren onszelf op fijne accommodaties onderweg zodat we uitgerust aan de volgende dag beginnen.

De garage stelt gerust en wekt vertrouwen. Zoveel dat we hals over de kop besluiten om de volgende ochtend direct de boot naar Zanzibar te pakken terwijl de Land Rover in de garage gefixt wordt. In Dar es Salaam wanen we ons weer even in een heel westerse wereld, gaan naar de bioscoop en struinen langs een scala aan eettentjes.

En dan Zanzibar, wow! Wat een heerlijk paradijs. Franse vrienden die we in Malawi ontmoet hebben, hebben al een kamer voor ons geboekt dus we komen in een gespreid bedje. We leven op het strand en in het water. Scharrelen ‘s avonds wat eten op straat en genieten van kilo’s watermeloen en ananas. De hoofdactiviteit is kite surfen. We willen het hier echt onder de knie krijgen. Met bijna dagelijks goede omstandigheden (voldoende wind) kunnen we hier echt meters maken. Zelfs Fedde is gestart en vindt het geweldig.

We ontmoeten veel andere reizigers dus het is iedere dag feest. Er zijn ontzettend veel kinderen in verhouding tot de andere plekken waar we geweest zijn en dat is voor onze kinderen natuurlijk fantastisch. Ze spelen met alle nationaliteiten en hebben zo de grootste lol.

Voorlopig vermaken we ons berebest hier. Na Likoma island in Lake Malawi, voelen we ons ook hier weer enorm thuis. Dat eiland leven trekt ons wel…. Toch moeten we de tijd een beetje in de gaten houden en plannen we richting fantastisch bezoek uit Nederland. Voor nu is het nog twee weken genieten van zon, zee en strand voordat we weer naar het vasteland gaan.

We hopen dat iedereen die dit leest, minimaal net zo aan het genieten is want dat is leven lieve mensen.

Week 9 | Mozambique 💚

Mozambique, wat ben je mooi! In tegenstelling tot de berichten in de Westerse media, die vooral het conflict in het noorden van Mozambique verslaan, zien wij met name de schoonheid en vriendelijkheid van dit land. We zijn aangekomen bij Chris en Sascha uit Nederland die hier drie jaar geleden heen geëmigreerd zijn. We snappen waarom ze gekozen hebben voor deze mooie plek op aarde. Vanuit het zuiden rijden we via de kust omhoog en steeds weer zien we die azuurblauwe Indische oceaan, als een kompas dat ons steeds weer de goede kant opstuurt.

• 

• 

Onze eerste stop nadat we de Bush verlaten hebben is een resort vlakbij Xai Xai. We krijgen een villa die al onze verwachtingen te boven gaat. Een enorm huis boven op de rotsen met uitzicht op zee. De kinderen maken spontaan een restaurant van de villa en verrassen ons meerdere keren per dag met de lekkerste gerechten. Ontbijtjes met Anna’s beroemde chocolade banaan pannenkoeken zijn favoriet. We wassen de modder van de Bush van ons af en doen de was. Wat een heerlijke plek! We lopen vanuit de villa zo naar het strand en genieten opnieuw van de oceaan. Helaas is de zichtbaarheid voor snorkelen niet optimaal maar dat maakt de waterpret niet minder.

• 

• 

• 

• 

• 

Na twee dagen ultieme luxe rijden we door naar Tofo. Als we de straat inrijden staan Sascha en Chris uit Nederland ons op te wachten. Het geluid van de Land Rover is al van ver te horen. We mogen de auto in hun tuin parkeren en hebben zo onze eigen mini camping. Sascha en Chris runnen een kite surf school in het normaal zo bruisende Tofo. Als de toeristen terug zijn is het hier een gezellige mix van nationaliteiten die meestal komen voor één van de watersporten want er is altijd wel wat te doen. Tofo is het walhalla voor duiken, snorkelen, kite surfen en golfsurfen.

• 

• 

Op de avond dat we aankomen neemt één van de buren afscheid en worden we spontaan uitgenodigd op het feestje. Niet dat we anders kunnen want het feestje is bij Chris en Sascha in de tuin 🙂 Het is heerlijk om weer even in die internationale reizigers vibe te zitten met mensen en verhalen van over de hele wereld. Hoewel hordes toeristen ook geen pretje zijn is het af en toe heel gezellig andere reizigers tegen te komen. We delen ervaringen, eten de lekkerste vis met kokosrijst van de braai en hebben het tot laat gezellig.

Er is een slecht weer front op komst dus we pakken de volgende morgen meteen de eerste gelegenheid om mee te gaan op een ocean safari zodat we voordat het slechte weer losbarst hopelijk weer aan land zijn. Het doel van de ocean safari is om dolfijnen, walvishaaien en schildpadden te zien. Wanneer ze gespot worden mag je het water in. Na ons fantastische dolfijnenavontuur is zwemmen met een walvishaai aan onze Bucket list toegevoegd. Je kunt een walvishaai spotten door de enorm donkere schaduw die onder het oppervlak van het water verschijnt. Alleen dit is al een spannend idee. En dan opeens is het zover. We zien de enorme schaduw en laten ons vliegensvlug het water in glijden. WOW! We zwemmen zij aan zij met deze grootste vis van de oceaan. Wat voel je je dan nietig naast zo’n gigant. Na enkele minuten duikt de walvishaai de diepte in en is het avontuur voorbij. Wat een ervaring! Naast de walvishaai zien we opnieuw dolfijnen maar de schildpad blijft op ons wensenlijstje staan.

We kunnen ons bezoek aan Tofo natuurlijk niet beëindigen zonder een kitesurfles te hebben gehad. Nadat we eerst Chris en Sascha hebben zien shinen, zijn wij de volgende dag aan de beurt. Hoewel Fedde niks liever wil dan meteen op een board stappen is hij jammergenoeg nog iets te klein. Hij maakt daarom al plannen om volgend jaar in zijn eentje terug te keren naar Mozambique. ‘Dan moet ik alleen even Portugees leren mama’. Deze instelling is waar we het voor doen. Onze kinderen het vertrouwen geven dat ze zich overal ter wereld wel redden. Dat ze opgroeien als wereldburgers en zich verbonden voelen met alles wat op deze aarde leeft en dat ze zich hier ook verantwoordelijk voor voelen. Kitesurfen maak je je niet even in een paar uurtjes eigen en we hebben nog heel wat tijd in het water nodig voordat we iets kunnen dat er op lijkt. Maar we hebben de smaak te pakken dus wie weet!

• 

• 

• 

• 

• 

Na vier dagen Tofo vervolgen we onze reis langs de kust naar Vilanculos. Helaas is het einde van ons 30 dagen visum in zicht en buigen we na Vilanculos het binnenland in om richting de grens met Malawi te gaan. Maar eerst nog even een paar dagen genieten van die heerlijke warme, blauwe oceaan die we voorlopig weer even moeten gaan missen.