Likoma island – Malawi

Wanneer je paradijs Googled dan is Likoma island wat je zou moeten zien. Kristalhelder en azuurblauw water, witte stranden, bloeiende bougainville, knisperend wit bedlinnen en die heerlijk relaxte eiland cultuur. Wij hebben de ongelofelijke mazzel om ongeveer twee maanden in dit paradijs te wonen.

Malawi hebben we nooit geassocieerd met witte stranden en blauw water. Doordat het land geen kustlijn heeft, is dit blijkbaar de verwachting. Wanneer je echter bij Lake Malawi aankomt, blijkt het tegendeel waar. Dit prachtige meer is zo groot dat je al snel het gevoel hebt aan de kust van een oceaan te zitten. Maar dan stap je in het heerlijke water en besef je dat het niet zout is. En dat is helemaal een bonus! Alhoewel ik de zilte gloed over mijn lijf na een dag aan het strand best kan waarderen, moet ik toegeven dat zoet water wel heel erg fijn is. Zwemmen onder water met je ogen open en geen touwhaar aan het eind van de dag.

Likoma island is alleen bereikbaar met de Ilala, de beroemde veerboot die al 70 jaar mensen en middelen rond het meer rondvaart. Of per privévliegtuig of boot voor de rich en famous. De charme van de Ilala heeft voor ons echter de voorkeur. De ongeorganiseerde chaos waar toch iedereen zijn plek kent en waarvan je nooit precies weet hoe laat je vertrekt of aankomt. Go with the flow. Ons motto en dat heeft ons al op heel veel mooie plekken gebracht.

We zijn nu bijna twee weken op Likoma en deze bestonden vooral uit ontzettend veel gezelligheid. Samen met een Frans gezin, een stel uit Zuid Afrika en Andrew, de fantastische eigenaar van de plek waar we zitten, was het iedere dag feest. Boottochten bij volle maan, kampvuren, ontelbare sundowners, mooie gesprekken tijdens heerlijke maaltijden en onze kinderen die ondanks de taal barrière met de Franse meiden, oneindig samen spelen.

Nu iedereen vertrokken is en wij op de huizen (Tree house & beach lodge) passen integreren we meer en meer in het lokale leven. Meindert staat een paar keer in de week om half 6 ‘s morgens op het voetbalveld en heeft gister voor het eerst weer eens drumstokken in zijn handen gehad. Ik ga met iemand van de staff langs scholen om voorlichting te geven over de menstruatiecup en leer het lokale eten maken. De kinderen vinden het heerlijk op deze plek en spelen wat af.

Eigenlijk verdient dit eiland zoveel meer bekendheid. Het kan met gemak wedijveren met bekende tropische plekken als de Malediven en Bora Bora in Frans Polynesië. Maar hoeveel toeristen wil je? Hoe puur kan een plek blijven wanneer het overspoeld wordt door toeristen? Nu zie je misschien twee keer per maand een vliegtuigje, wat als dat iedere dag wordt? Nu zie je nauwelijks motorboten en roeien de vissersboten geruisloos voorbij. Maar meer inkomsten zullen zorgen voor meer motorboten. Kunnen economische groei, welvaart en het behoud van deze prachtige plek hand in hand gaan? Interessante vragen die ons de komende weken bezig houden.

Ondertussen oriënteren we ons voorzichtig op het vervolg van de reis na Likoma. Dit zal medio augustus zijn. We willen nog ontzettend graag het prachtige noorden van Malawi ontdekken. Hierna ligt alles nog open en dat is juist het mooie.

Liwonde Wildlife, Dedza Pottery & Dzalanyama forest

Zittend aan een kabbelend beekje met in de verte het gebulder van een waterval, genieten we hier van weer een compleet andere omgeving in Malawi. Wat blijft dit heerlijke land ons steeds verrassen. Een paar dagen geleden sliepen we nog in een boomhut terwijl de olifanten en hyena’s onder ons doorliepen en nu zitten we midden in het bos. Met de ouders van Meindert hebben we een prachtige tijd gehad en ook zij zijn onder de indruk van het mooie Malawi.

Liwonde is een prachtig en uitgestrekt wildpark drie uur rijden ten zuiden van de hoofdstad Lilongwe. Vlakbij de ingang, maar in het park ligt Kutchire lodge. Een supermooie plek volledig gerund door Malawi’s. Ze hebben verschillende overnachtingsmogelijkheden maar als de kinderen de boomhut zien is de keuze snel gemaakt. Wat een avontuur om zo hoog te slapen met een fantastisch uitzicht. Direct na aankomst staat een heerlijke warme lunch klaar waarna we meegenomen worden voor een sunset cruise. Nog maar een paar minuten op de boot zien we meteen twee reusachtige Buffalo’s. Die hebben we nog nooit zo dichtbij gezien! Daarnaast een groep nijlpaarden die zich weinig aantrekken van onze boot. Wat een mazzel. Deze twee giganten op slechts enkele meters afstand. De natuur vanaf het water bekijken blijft prachtig omdat je veelal op dezelfde ooghoogte zit. Zo zien we ook nog een aantal krokodillen en een visarend die op een lage tak heerlijk aan het genieten is van zijn avondeten. De volgende ochtend staan we om half zes op voor een ochtendrit door het park. We hopen op leeuwen op cheetahs maar zien ze jammergenoeg niet. Wel staan we oog in oog met een mooie kudde olifanten en zien we genoeg waterblokken, nyalas, impalas en kudus. Later op de dag proberen we ons geluk nog eens maar de katachtigen hebben geen zin zich te laten zien. De gids is echt geweldig en doet enorm zijn best maar helaas zonder resultaat. Al blijft het volgen van sporen en speuren naar dieren altijd te gek en spannend.

We blijven twee nachten in Liwonde en laten ons heerlijk verwennen. Bij de overnachting zitten ook drie maaltijden per dag en die zijn zeer smakelijk. Vanuit het park rijden we door naar de oude hoofdstad Zomba omdat Anna supergraag de aller lekkerste pizza aan opa en oma wil laten proeven. Alhoewel we zelf al een keer in Zomba geweest zijn is het heel leuk weer terug te zijn en de omgeving prachtig. We slapen bij Pakachere en lopen vanuit hier in tien minuutjes naar de enorme markt down town. Een heerlijke mengelmoes van producten, geuren en kleuren. Alles is zo mooi en met zorg uitgestald dat het zeer uitnodigt tot kopen.

Vanuit Zomba rijden we naar Dedza, bekend om zijn pottenbakkerij. Als we aankomen zijn we meteen verliefd. Naast de grote pottenbakkerij is er een restaurant en zijn de kamers heerlijk comfortabel met een prachtig uitzicht. Op 1800 meter is het beduidend kouder maar onder lekkere dikke dekens en met ons buik vol van een heerlijke maaltijd, slapen we als rozen. De volgende ochtend mogen we zelf proberen wat te maken van klei. Wat is het superleuk om met een echte draaischijf tot bekers, kommen en schaaltjes te komen. Zelfs Ids lukt het iets te maken.

Onze laatste bestemming met de ouders van Meindert is Dzalanyama. Een nog onontdekt plekje, twee uurtjes rijden ten westen van Lilongwe. Hier, kamperen we naast de rivier terwijl de ouders van Meindert in een prachtig huisje op palen slapen. We maken urenlange wandelingen en klaverjassen bij het kampvuur. Wat een prachtige afsluiting van twee heerlijke weken samen!

Nadat we met veel tranen de ouders van Meindert weer op het vliegtuig zetten, rijden wij door naar Senga Bay. Er wacht een nieuw avontuur op ons!

Week 3 – Terug op de boerderij

Week 3 | terug op de boerderij

3 weken op dit heerlijke continent. Na behoorlijk stressvolle weken in Nederland voor ons vertrek, waarin het tot het laatste moment spannend was of we konden vertrekken, is het zoooooo lekker om deze reis zo te beginnen. Na een fantastische week in Kruger en Blyde River Canyon zijn we terug op de boerderij. Hier ontspannen we volledig en gaan we op in het leven van de witte Zuid Afrikanen. We spreken een mengelmoes van Zuid Afrikaans, Nederlands en Engels en lachen om elkaars grappige woorden. We leren veel over de manier van leven en zien hoe groot de kloof tussen wit en zwart, arm en rijk is.

Bij de 3 rondavels

Onze bevoorrechte positie is in dit land extra zichtbaar. Als wit persoon woon je niet in townships maar leef je op een stuk grond met hoge hekken prikkeldraad en schrikdraad. ‘Heb je jullie kinderen verteld over de gevaren in Zuid Afrika’ vroeg de schoondochter van Hans en Alta ons. Eerlijk gezegd hebben we daar nog helemaal niet over nagedacht. Dit soort gevaar is een ver van ons bed show in Nederland. Ook al worden daar de verschillen en tegenstellingen groter.

Het leven is hier zo. Deze week stuurde mijn moeder onderstaande tekst door van Reinhold Niebuhr door en zo voelt het. De verschillen zijn hier zo geïnstitutionaliseerd. Dat veranderen wij niet. Maar wel leven we in gelijkheid en leven we Anna, Fedde en Ids voor om altijd naast de ander te gaan staan. Ubuntu.

Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen.

Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen

Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien.

Infinity pool bij Panorama lodge Graskop

Onderweg van de Blyde River Canyon terug naar de boerderij rijden we de fantastische panoramaroute naar Graskop. We zien de meest waanzinnige vergezichten, verwonderen ons over de krachten van de natuur en slapen op een camping met het mooiste zwembad. We spelen in de ‘infinity pool’ en alles voelt letterlijk oneindig. Het uitzicht, de vrijheid, we leven onze droom.

Panorama route Blyde River Canyon

Dit weekend hebben we een reptielen boerderij bezocht en leren we over het nut van slangen, spinnen en schorpioenen in plaats van er bang voor te zijn. Educate yourself is ook hier van toepassing. Hoe meer je weet, hoe beter je ermee om kunt gaan. Alhoewel we Anna met geen stok richting de tarantula’s krijgen.

Bearded dragon

De kinderen rijden paard alsof ze nooit anders gedaan hebben. We zijn op een plek waar weespaarden opgevangen worden en gehandicapte kinderen helpen met de verzorging van de paarden als onderdeel van hun leerproces. Wat zijn paarden toch bijzondere dieren.

Paardrijmeisje

We hebben nog geen idee wat komende week voor ons in petto heeft maar dat is leven. Het komt zoals het komt en dan is alles goed.

Week 1 – We zijn terug!

Precies een week geleden werden we weer voor het eerst wakker in Afrika. We ontwaakten van de zon die fel in onze kamer scheen. De kinderen stonden direct aan en wilden meteen het zwembad aan. Waarom niet? We liepen in onze zwemkleding naar buiten en daar met onze blote voeten in het gras en de warme zon op ons gezicht overviel het ons. Zoveel blijdschap en emotie. We zijn terug in Afrika! We zijn terug gestapt in ons droomleven. Alle spanning van een jaar wachten en onzekerheid kwam eruit. Tranen van geluk.

Jaaaaa we zijn terug

Het voelt meteen vertrouwd om terug te zijn op Afrikaanse bodem. Het is echt net alsof we hier gister nog waren. De auto start alsof hij nooit anders gedaan heeft en we gaan meteen boodschappen doen. Het is weer even opletten dat er links gereden wordt maar al snel zingen we alle vijf mee met de vertrouwde cd van Samba Salad. We rijden weer in onze Land Rover! We kunnen het nog steeds bijna niet geloven.

Onze eerste nacht op het dak

De eerste dagen ordenen we de auto opnieuw, sorteren we de kleren en maken we Lizzy de hulp opnieuw heel blij met tassen vol kleren van de kinderen die inmiddels te klein geworden zijn. We hebben een tweede kans gekregen. En dus is onze paklijst nog meer on point en weten we precies wat we nodig hebben. Wonderbaarlijk past alles wat we uit Nederland meegenomen hebben in de Land Rover, inclusief de LOL Surpise ballen en schildersezel van Anna.

Na 3 dagen zwemmen, relaxen, ordenen en inpakken zijn we er weer helemaal klaar voor en geven we Arne en Chris een dikke afscheidsknuffel. Ze hebben een jaar op onze auto gepast en terugkomen in hun lodge voelde als thuiskomen. Vrijdagochtend rijden we weg, de ultieme vrijheid weer tegemoet. We besluiten deze keer nog meer op gevoel te reizen. Dus geen vooraf bedachte campings waar we dan persé heen willen rijden. Toch zitten we die eerste dag weer langer in de auto dan gepland. Even wennen toch. Het lange rijden wordt beloond en onze eerste nacht is op een mooie plek aan een groot meer bij de Witbank Dam. We zijn de enigen. Dit zullen we nog wel vaker meemaken want het toerisme moet duidelijk weer op gang komen. Natuurlijk maken we deze eerste avond een vuur een roosteren we marshmallows. We verwonderen ons weer over de magische sterrenhemel en slapen als rozen op het dak.

De volgende dag rijden we richting Nelspruit. We zien Alkmaar en Middelburg op de borden staan en worden zo direct geconfronteerd met de Nederlandse geschiedenis. We zijn uitgenodigd door een stel dat we vorig jaar in Noord Namibië bij de Epupa falls ontmoet hebben. Toen al nodigden ze ons bij hen uit en die uitnodiging is blijven staan. We nemen de afslag vanaf de weg en rijden dan een km lang omhoog tussen duizenden avocado en macadamia bomen door. We kijken onze ogen uit bij het zien van hun huis. Met open armen worden we ontvangen.

Hans & Alta hebben een avocado en macadamia boerderij. Deze dagen leren we het leven van de Zuid Afrikaanse boeren kennen en worden we als familie behandeld. Wat een gastvrijheid en luxe. We slapen in het appartement en genieten van het eten en de gesprekken waardoor we meer en meer inzicht krijgen in het leven als boer maar ook over de levensloop van avocado’s en macadamias. Vanuit deze comfortable basis bezoeken we de omgeving. In Graskop roetsjen Anna en Fedde via een zipline over een honderden meters diepe vallei. We rijden naar God’s Window voor één van de meest prachtige uitkijkplaatsen van Zuid Afrika maar met onze hoofd letterlijk in de wolken besluiten we toch maar een andere dag terug te komen als het wat minder mistig is. We genieten van een familie braai en de kinderen werken aan school afgewisseld met een duik in het zwembad. Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn maar dit is het echt. Af en toe moeten we onszelf even knijpen en durven we nog steeds niet te geloven dat we echt weer hier zijn.

De eenvoud van het leven met emmer en schep

Deze week staat Krugerpark op de planning. Maar we beginnen vandaag met een tour over de boerderij. Eens kijken of we kunnen helpen want het oogstseizoen van de macadamias is gister begonnen. Na vandaag smaakt deze noot vast nooit meer hetzelfde.

Week 2 – on the road

We zijn nog geen week onderweg en dit leven voelt nu al als een tweede huid. Van het fijne Kaapstad bij Thijs en Mieke reden we vorige week woensdag voor het eerst weg in de Landrover. Wat een goed gevoel! Die eerste dag duurde alles tien keer langer. Tanken, watertank vullen, proviand inslaan en dus reden we maar een paar kilometer. Genoeg voor de eerste ervaring en een eerste nacht middenin Stellenbosch. Het kon slechter.

Hierna doorgereden naar Cederberg, een prachtige vallei tussen de bergen. Op de camping worden we begroet door Bern, Leonie, Floris en David. Deze familie hebben we in Nederland ontmoet, omdat ook zij als gezin in Afrika onderweg zijn. Zij al vier maanden, dus als echte pro’s werden we ontvangen met een heerlijke maaltijd. De dagen op deze camping waren fantastisch. Wat een kennismaking met deze manier van leven! Een kraakhelder meertje met bergwater, oneindige speelmogelijkheden voor de kinderen en fantastisch weer. Het langzame ritme van opstaan, beetje yoga, beetje zwemmen, beetje koken en dan iedere avond weer betoverd worden door een heldere sterrenhemel went enorm snel. De nacht dat we in een natuurbad van 43 graden onder de sterrenhemel lagen was de kers op de taart.

Tussendoor werken de kinderen aan school, maken wij globale reisplannen en ontmoeten we veel mensen.

Het is kerstavond. We staan op een stuk privégrond van een Zuid Afrikaans echtpaar. Een privéberg eigenlijk. Per toeval ontdekt en wat een parel. De kinderen willen graag pizza eten vanavond, proberen of we dat kunnen maken 😊