Deze week had ik een heel leuk gesprek met Tessa van Les van Tes over onze reis. Nog maar 3 weken!
De belangrijkste vraag is natuurlijk waarom gaan we juist nu, tijdens deze pandemie terug naar Afrika? Waarom verlangen we terug naar ons huis op wielen? In deze podcast vertellen we daar alles over.
Ons huis!
Hiernaast hebben we het over geld we vertellen hoe wij onze financiën bijhielden op reis en het bedrag voor deze reis bij elkaar spaarden. Tegelijkertijd hadden we het over vrijheid. Wat betekent dat voor ons? Wat is vrijheid in de context van het reizen en wat is financiële vrijheid?
We vertellen zelfs iets over onze lange termijn plannen en het nieuwe project waar we mee bezig zijn! Het is een hele waardevolle podcast geworden ondanks dat de verbinding af en toe haperde. Wat dat betreft leek het alsof we al in Afrika waren!
Voor het boek van Tessa hadden we al eerder en interview op papier. Dat gaat over onze vlucht naar huis in maart. Als ik dat lees overvalt de emotie me weer. Wat was het achteraf spannend! Het hele interview lees je hier.
Een tijdje geleden werden we geinterviewd door Paulien van www.bucketlistafstrepen.nl. Het werd een superleuk gesprek, want wat is er nu leuker dan praten over de reis! Paulien heeft filmpjes gemaakt van de geluidsopname en daar superveel van onze foto´s onder geplakt. Echt heel leuk om te luisteren en te kijken. Bekijk het hele interview en de filmpjes op de site van Paulien.
Met nog een kleine 5 weken op de teller zitten we hier nu echt serieus in de voorbereidingsmodus. Op iedere slaapkamer staat inmiddels een tas waar we af en toe wat ingooien zodat we niet vergeten dat dat mee moet. Een paar dagen voor vertrek moet de inhoud van die tassen dan in de koffers waardoor de helft uiteindelijk toch nog thuis blijft 🙂 We zijn druk bezig met de verhuur van ons huis en komen doordat de scholen gesloten zijn weer goed in het home school ritme.
We krijgen een tweede kans. Tijdens ons vertrek in maart naar Nederland waren we al bezig met de paklijsten 2.0. Wat was handig om mee te hebben en wat juist niet? En wat moet er dit keer zeker mee? Naast het inpakken van de koffers is onze mindset nu natuurlijk ook heel anders. Deze keer hebben we geen bestemming en geen einddatum. Het belangrijkst is dat we eerst teruggaan naar onze Land Rover. Ons huis op wielen dat we zo gemist hebben. De Land Rover is, helemaal het afgelopen jaar, symbool komen te staan voor vrijheid. Voor leven in de natuur en kunnen gaan en staan waar je wilt. Rijdend over de oneindige wegen van Namibie, gevolgd door een dikke stofwolk, voelden we ons de koning te rijk. Het idee dat je overal naartoe kunt rijden waar je maar wilt is onbeschrijflijk. Iedere dag weer wakker kunt worden en de keuze hebben wat je gaat doen. Dan leef je op gevoel en niet op verplichtingen.
De Land Rover is, helemaal het afgelopen jaar, symbool komen te staan voor vrijheid. Voor leven in de natuur en kunnen gaan en staan waar je wilt.
Afgelopen maanden in Nederland was dat vrije gevoel vaak ver te zoeken. We werden weer opgeslokt door de waan van de dag van werken, school, sportclubjes en bezoekjes. En hoewel we het heerlijk vinden om dichtbij onze vrienden en familie te zijn, en we een onbetaalbare tijd gehad hebben samen dit jaar, lonkt het gevoel van de regie in eigen handen hebben. In Nederland gaan we minder vaak naar buiten en zitten we toch vaak binnen in de comfort van ons huis. We gaan niet zo snel dat koffietje buiten drinken maar blijven dan toch aan de keukentafel. Gewoonten. En vaak denk je er niet eens echt over na maar doe je dingen gewoon omdat je ze altijd zo doet. Een bepaalde routine die er sneller insluipt dan je zou willen.
Heerlijke momenten met familie
Door in een totaal andere omgeving te zijn bouw je nieuwe structuren en rituelen. Een soort harde reset want al je referenties zijn weg. Je kunt niet bouwen op ingesleten patronen en vanzelfsprekendheden. Alles is nieuw, iedere dag weer. Dit is wat avontuur is. Het niet weten wat er op je pad gaat komen zodat iedere nieuwe dag vol verrassingen zit. Een levensstijl die ons goed past want we houden van het opzoeken van de randen en buiten de lijntjes kleuren. Het is zeker niet altijd makkelijk en ook nu lopen we op tegen het syssteem. Maar dat betekent niet dat je niet voor je droom moet gaan. Dat betekent alleen dat je af en toe een stapje harder moet lopen.
Deze laatste weken in Nederland staan weer in het teken van laatste keren. De kinderen hebben hun afscheidsfeestjes gepland, de laatste weekendjes weg staan in de agenda en dan is het echt bijna weer zover!
10 december 2019. Wat hebben we lang naar deze dag toegeleefd! Vanaf het moment dat we in de zomer van 2018 naar elkaar uitspraken dat we graag op reis wilden als gezin stond ons leven in het teken van deze reis. Naarmate de tijd vorderde, werd die voorbereiding intensiever en gedetailleerder. Wat begon als een wens, eindigde in eindeloze to-do lijstjes en deadlines. Maar wat genoten we! We waren bezig met het heel duidelijk vormgeven van onze droomreis.
We hakten belangrijke knopen door zoals het wel of niet opzeggen van onze baan en het wel of niet verkopen van ons huis. Ook de manier van reizen werd duidelijk. En dus gingen we op zoek naar een huisje op wielen. Geinspireerd door de leuke mensen van 4 op reis kochten we een Landrover Defender 110. Toen begon het pas echt. Meindert is maanden met zijn broer bezig geweest om ons droomhuis te creeeren. Een auto te maken die ons een paar dagen kan voorzien van water en stroom zodat we zelfs in de middle of nowhere ons kamp op kunnen slaan.
En toen was de dag van vertrek daar. Na een week van afscheid nemen met een groots feest, tv opnames, honderden knuffels en afscheidstranen waren we er klaar voor. Toen we middenin de nacht de kinderen wakker maakten om naar Schiphol te gaan steeg daar een luid gejuich op. Onze reis begon! We werden uitgezwaaid door vrienden en familie en liepen toen letterlijk de vrijheid tegemoet. Het stukje door de slurf naar het vliegtuig voel als een overgang van het oude naar het nieuwe onbekende. Je laat het vertrouwde Nederland achter je en het vliegtuig brengt je naar een nieuwe plek. Dat gevoel van uren later op een compleet nieuwe plek uit een vliegtuig stappen vind ik magisch. De temperatuur is anders, de geuren zijn anders, de taal en het geld zijn anders. Je wordt meteen gedwongen om uit je comfort zone te stappen en je aan te passen aan die nieuwe plek. De automatische piloot is uitgeschakeld.
Dat gevoel van uren later op een compleet nieuwe plek uit een vliegtuig stappen vind ik magisch.
Thuis hebben we vaak last van die automatische piloot als dagen en weken met dezelfde structuur zich aan elkaar rijgen en hierdoor de tijd zo snel voorbij lijkt te gaan. Dit is een van de redenen waarom we zo graag uit het syssteem willen stappen. Om onszelf weer even te resetten in een heel nieuwe omgeving waardoor je beter kunt reflecteren op het leven dat je leeft en dus vooral op jezelf 🙂 Reizen kan een heerlijke spiegel zijn want hoe reageer je buiten je comfortzone. We leren elkaar op reis nog beter kennen en dat gaat niet altijd zonder hobbels. Daarover schrijf ik vast nog wel eens een blog 😉
3,5 maand leefden we onze droom en genoten we van het waanzinnige Afrikaanse continent. Van de mensen, de geuren, de landschappen en overweldigende natuur. Toen we zo abrupt naar Nederland moesten door Covid waren we nog laaaaaang niet klaar. We kunnen niet wachten om terug te gaan. 1 maart 2021 it is!
NH nieuws maakte een item over ons vertrek. Kijk het item hier terug
We gaan terug naar Afrika! Het uitspreken van deze woorden voelt zo lekker. Wat hebben we lang gewacht tot het moment dat we de tickets weer konden boeken. Wat leven we allemaal in een onzekere tijd. Afgelopen maanden zijn omgevlogen. Voor we het weten draaien we weer mee in het Nederlandse leven alsof onze tijd in Afrika slechts een droom is geweest. En hiermee vervallen we ook weer in oude patronen, valkuilen en zijn we veel te vaak veel te druk. Ondanks dat veel sociale gelegenheden niet kunnen worden we meegesleurd in de waan van de dag.
De wekker gaat iedere maandag tot en met vrijdag stipt om 6.00 uur. Meindert gaat uit bed, ik snooze of ben zo dapper om ook uit bed te gaan en zit dan voor ik het weet achter mijn laptop in mijn mailbox. Ik maak de kinderen wakker, vaak net iets te laat waardoor het ochtendritueel toch gehaaster is dan ideaal. En zo rijgen de dagen zich aan elkaar waardoor de tijd zo snel voorbij lijkt te gaan. Het nieuwe ritueel van ’s morgens het ijskoude IJsselmeer ingaan doorbreekt dit gevoel. Voelen dat je leeft. De tinteling door je hele lijf en de zon, regen of wind voelen op je naaktheid. Dat gevoel willen we weer, de regie terug en niet meer afwachten. We kijken elkaar aan en denken hetzelfde; nu die tickets boeken!
Sinds onze terugkomst in Nederland eind maart houden we de internationale reiswereld nauwlettend in de gaten. Niet zozeer de situatie in Nederland is wat ons bezighoudt maar we kijken met name naar het openen van grenzen en de opstart van het vliegverkeer. Sinds een aantal maanden gaat het in zuidelijk Afrika de goede kant op. Vluchten gaan weer dagelijks, landgrenzen gaan open en ook parken en campings verwelkomen weer gasten. Toen de president van Zuid Afrika aankondigde dat al het internationale verkeer weer welkom was wisten we dat het tijd was. Tijd om onze droomreis te vervolgen.
Waar we vorige keer het plan hadden om in ongeveer een jaar van Kaapstad naar huis te rijden, hebben we deze keer geen eindbestemming en eindtijd. Deze keer kijken we naar de mogelijkheden en baseren we onze beslissingen hierop. Dat het leven niet te plannen is, weten we. Nu we hier door corona zo mee geconfronteerd worden voelen we dit nog meer en worden we gesterkt in ons idee om altijd te kijken naar wat wel mogelijk is.
Het is een interessante weg als je houdt van buiten de lijntjes kleuren dus die hobbels nemen we maar voor lief.
We staan weer in de regelmodus en hebben onze excelsheets en to-do lijsten erbij gepakt. Vorige keer moesten we alles uitzoeken, nu is het een kwestie van opnieuw regelen en afstrepen. Helaas lopen we opnieuw tegen het systeem aan van de leerplicht en worden we waarschijnlijk weer gedwongen ons uit te schrijven. Dit houdt ons nu even bezig vooral omdat we graag de mogelijkheid willen hebben onderweg locatieonafhankelijk werk te doen. Het is een interessante weg als je houdt van buiten de lijntjes kleuren dus die hobbels nemen we maar voor lief.
Boon Family Journey 