Travel diary: garden route and our last days

“Dat was het dan”. Die woorden spreken we de laatste dagen veel naar elkaar uit. De laatste keer slapen in de daktent, de allerlaatste tocht in Randy Lover, de laatste keer klooien op twee gasbranders in de wind. De tranen zitten vaak hoog deze dagen. Dit is echt het einde van deze waanzinnige reis die op 10 december 2019 begon. Superlatieven te over om te omschrijven hoe bijzonder mooi deze jaren waren maar de schoonheid zit hem in het moment. En nu is het moment daar dat we gedag zeggen tegen dit continent. Afrika, wat ben je mooi en wat zijn we van je gaan houden.

De afgelopen twee weken hebben we eigenlijk gewoon vakantie gevierd. Geluierd aan het strand van Plettenberg, genoten met vrienden, gezwommen tussen de zeehonden en nog steeds iedere dag mooie nieuwe plekken ontdekt.

We vieren mijn 39e verjaardag groots. Mijn wens is om de zonsopgang boven Kaapstad vanaf Lions head te zien. En dus staan we om 5:20 onderaan de berg om 400 meter omhoog te klimmen. Het is best een uitdaging maar de vele kilometers hikes die we met de kinderen gedaan hebben, betalen zich uit. Zonder al te veel moeite bereiken we de top en zien we de zon opkomen. We kijken uit over de Tafelberg, de oceaan, Robbeneiland en al die leuke wijken die Kaapstad rijk is. We eten heerlijke taartjes bij de beroemde Charly’s Bakery waar ik wordt verwend met cadeaus. Een paar dagen geleden is Jojo aangekomen. Zij gaat Randy Lover samen met een vriendin van ons kopen. Jojo zorgt voor confetti, maskers en slingers en onder een enthousiast happy birthday voel ik me meer dan jarig.

Het meest bijzondere cadeau komt toch wel van Meindert. We laten samen een tattoo zetten. Onze stip op de horizon. Ons symbool om trouw te blijven aan onszelf en vooral aan al het moois dat deze reis ons gebracht heeft. Om vaak genoeg stil te staan. We zijn superblij met het resultaat.

‘s Avonds eten we met vrienden in een heerlijk restaurant en is mijn 40e levensjaar officieel begonnen.

Terwijl ik dit tik rijden we vanuit West Coast National Park terug naar Kaapstad. We zijn nog een allerlaatste nachtje met elkaar weggeweest. Alle spullen zijn ingepakt om zo meteen uit de Land Rover gesjouwd te worden. Morgen en overmorgen doet Meindert het laatste onderhoud en dan is het echt echt klaar. De laatste rit met zijn vijven in ons huisje op wielen. We zijn klaar voor nieuwe avonturen. Dit boek gaat nu dicht. Het mooie van boeken is gelukkig dat je ze steeds weer open kan slaan en opnieuw kunt lezen. Deze reis heeft ons verder gevormd. We zijn veranderd, als persoon en als gezin en vanuit hier zullen we onze draai weer moeten vinden. Daar kijken we enorm naar uit.

Ik zal vast blijven schrijven want af en toe is het zo lekker om gewoon op te schrijven wat er in je omgaat. Hiernaast zullen deze blogs een leidraad worden voor het boek dat ik ga schrijven. To be continued dus…

Travel Diary – Back on the farm in South Africa

Op het moment dat we grens met Zuid-Afrika weer oversteken voelt het een beetje alsof we Afrika al achter ons laten. De laatste kilometers in Botswana waren we ons hier extra van bewust. In Zuid-Afrika is alles weer. De supermarkten staan vol met herkenbare producten die we ook in Nederland kunnen kopen. De wegen zijn goed en druk. De prachtige culturen zoals we die in veel Afrikaanse landen gezien hebben, zijn in Zuid-Afrika een stuk minder zichtbaar. De rode aarde maakt plaats voor grijs asfalt.

Hoewel we weemoedig zijn en ons beseffen dat het eind van dit avontuur in zicht is, voelt het ook goed weer terug te zijn in Zuid-Afrika. Als Polarsteps laat zien dat we weer op de weg rijden die we 11 maanden geleden ook gereden hebben bekruipt ons ook een gevoel van trots. We hebben het rondje gewoon gedaan en zijn zonder kleerscheuren terug. De mooie omgeving van Mpumalanga blijft adembenemend. Dit is toch echt wel één van de mooiste stukjes Zuid-Afrika.

Met ontzettend veel liefde worden we weer ontvangen op de boerderij waar we deze reis begonnen zijn. Hans en Alta staan ons op te wachten en het wederzien is heerlijk en bovenal vertrouwd. We vallen met ons neus in de festiviteiten want hun schoondochter wordt 40 en hun zoon uit Amerika is over. Iedere dag is er wel een feestje en als familie gaan we overal mee naartoe. De kinderen spelen van zonsopgang tot ver na zonsondergang met de grote schare andere kinderen. Meindert leert waterskiën en als klap op de vuurpijl vieren we de 5e verjaardag van Ids samen. Wat een geluk. Na twee verjaardagen zonder visite (begin eerste reis en covid) kan Ids nu zijn geluk niet op. Visite, taart en cadeaus maken dit tot een verjaardag om niet snel te vergeten.

Het voelt ontzettend goed om tijd met de familie Prinsloo door te brengen. Meerdere malen vragen ze of we het zeker weten dat we teruggaan naar Nederland. In hun ogen een land met in deze tijd wel erg veel beperkingen. We zijn ons ervan bewust dat we een ander Nederland zullen aantreffen dan we een jaar geleden achter gelaten hebben. Maar niets gaat boven familie en de liefde van vrienden. We kunnen niet wachten iedereen weer echt te knuffelen in plaats van via een schermpje. En vrijheid, die zit in jezelf. Te weten dat we echter altijd een plek hebben om naar terug te keren voelt heel goed. Dit stukje Zuid-Afrika en met name de familie Prinsloo zit in ons hart.

Na 10 hele fijne dagen zeggen we de familie in de vroege ochtend van 20 januari gedag. Until we meet again! We rijden naar Pretoria om naar de plek te gaan waar Randy Lover een jaar gestaan heeft toen wij onverhoopt onze reis door covid moesten afbreken. Deze keer blijven we niet langer dan een nacht. We proosten samen op de reis omdat we dit rondje volbracht hebben. 11 maanden geleden vertrokken we zonder plan vanuit Pretoria. Langzaamaan vormde zich een plan en besloten we terug te rijden naar Zuid-Afrika om Randy Lover te verkopen. En nu zijn we terug. We proosten en beseffen ons hoe gelukkig we onszelf mogen prijzen. We hebben zoveel gedaan, gezien en geleerd. In volledige vrijheid hebben we een heel groot deel van zuid en oost Afrika mogen ervaren. Een enorm voorrecht waarin zeker geldt dat de meeste mensen deugen. Het lijstje aan mooie ontmoetingen is ontelbaar lang. Dat heeft onze reis gemaakt tot wat hij is. Een aaneenschakeling van hoogtepunt en mooie ontmoetingen.

Het laatste stukje reis is aangebroken. Vanuit Pretoria rijden we via de Drakensbergen naar de Wild Coast. Hierna ontmoeten we onze vrienden Thijs en Mieke in Plettenberg om samen via de Garden route terug naar Kaapstad te rijden. Daar halen we de koper van Randy Lover van het vliegveld. We gaan haar alles uitleggen over ons huisje op wielen. Samen gaan we nog één keer op avontuur. Maar nu om Randy Lover over te dragen met een warme hand. We weten nu al dat we onze geen betere nieuwe bewoners kunnen wensen.