Ruim drie weken geleden hebben we de witte stranden en de warme blauwe Indische oceaan achter ons gelaten. Wat hebben we een heerlijke tijd gehad op Zanzibar. Anna heeft haar junior Padi open water gehaald en mag nu tot 12 meter duiken. Wat zijn we trots op haar en wat is het te gek om samen de onderwaterwereld te ontdekken. Onze laatste week op Zanzibar brengen we door in het toeristische noorden waar we met Wouter en Rinkje een prachtig huis gehuurd hebben. Wat een verschil is Nungwe Beach met het rustige Jambiani. Grote resorts sieren de horizon. Het is mooi dat we ook dit deel van Zanzibar gezien hebben maar doe ons maar de oostkust.

In Dar es Salaam herenigen we ons weer met Randy Lover. Het probleem met de brandstofregelaar is door de fantastische garage verholpen en hij is nog nooit zo schoon geweest. Hij is weer klaar voor duizenden kilometers over de rode Afrikaanse aarde. Met Wouter en Rinkje rijden we richting Kilimanjaro. We nemen de tijd en staan onderweg op prachtige plekken in het bergachtige landschap. Onderweg hapert de gehuurde Landcruiser van Wouter en Rinkje en wil niet meer starten. Als door een wonder, staan er meteen wat mannen om de auto die hem naar een garage aan de overkant van de straat brengen. Eigenlijk merken we dit heel veel in de landen waar we komen. Ook al kom je stil te staan in de middle of nowhere, er is altijd direct hulp. We staan vlakbij een kerk en worden spontaan uitgenodigd om om de nacht op het terrein voor de kerk door te brengen. Wat een gastvrijheid! Gelukkig kan de auto gemaakt worden en rijden we de volgende morgen verder.

Via een adembenemende route komen we aan bij een camping in de bergen. We hebben een prachtig uitzicht en maken een mooie wandeling. Het kamperen met twee gezinnen is een feest. De kinderen zijn de hele dag non-stop aan het spelen terwijl de volwassenen zorgen voor het eten. En dat is een dagtaak voor tien personen kan ik je vertellen. We schuiven de ochtend van vertrek dan ook graag aan bij het meer dan fantastische ontbijtbuffet. Er is kaas! Zelfgemaakt brood, jam, yoghurt en zoveel meer. We eten onze buik vol.
Na een paar heerlijke dagen gaan we verder naar het gebied rond de Kilimanjaro. We vinden een supermooie camping met uitzicht op mount Meru en de Kilimanjaro. De twee giganten van Tanzania. Met de kinderen sluiten we een pact dat we op een dag samen naar de top van de Kilimanjaro klimmen. We maken plannen voor de laatste week in Tanzania voordat we naar Uganda vertrekken en weer afscheid nemen van Wouter en Rinkje. Na veel wikken en wegen besluiten we om samen Tarangire national park te bezoeken. De park fees zijn hier fors, heel fors. Voor ons gezin betalen we inclusief overnachting in het park een kleine 600 euro voor 24 uur.

We gaan ervoor. We zijn er nu en willen er dan ook alles uithalen wat erin zit. Natuurlijk reizen we met een budget, maar ook dat is relatief. Als je iets heel graag wilt zijn er altijd mogelijkheden. 24 uur Tarangire zijn geweldig. Wat een mooi park en wat zien we veel dieren! We observeren leeuwen, olifanten en giraffen van enkele meters afstand. We zitten middenin een wildebeest migratie en slalommen ons een weg tussen de vele zebra’s en antilopen door. Het blijft iedere keer weer magisch om deze dieren in hun omgeving te zien.

En nu zitten we op de vloer van het covid test gebouw te wachten op de uitslag van onze PCR tests zodat we Uganda in mogen. Klaar voor weer een nieuw land. Alhoewel Uganda voor mij (Gerdien) bekend terrein is, kan ik niet wachten om de parel van Afrika aan Meindert en de kinderen te laten zien.